 |
|
|  Πέμπτη 28/2
ΑΔΙΕΞΟΔΟ ΣΤΟ ΒΙΕΤΝΑΜ
Δεν υπήρξε συμφωνία Τραμπ-Κιμ
AFP,Reuters,AΠΕ-ΜΠΕ
Ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ δήλωσε σήμερα ότι η συνάντηση κορυφής με τον Βορειοκορεάτη ηγέτη Κιμ Γιονγκ- Ουν ολοκληρώθηκε χωρίς να υπάρξει συμφωνία εξαιτίας των αιτημάτων της Πιονγκγιάνγκ να αρθούν οι αμερικανικές κυρώσεις εναντίον της.
«Μερικές φορές πρέπει να αποχωρείς (από τις διαπραγματεύσεις) και αυτή ήταν μία από αυτές», σχολίασε ο Τραμπ στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου που παραχώρησε από το Βιετνάμ μετά τη λήξη των συνομιλιών του με τον Κιμ.
Η συνέντευξη Τύπου του Τραμπ πραγματοποιήθηκε δύο ώρες νωρίτερα από το προγραμματισμένο, αφού ακυρώθηκαν, προφανώς την τελευταία στιγμή, ένα προγραμματισμένο γεύμα με τον Κιμ και μια τελετή υπογραφής.
Σύμφωνα με τον Αμερικανό πρόεδρο, ο Βορειοκορεάτης ηγέτης ήταν διατεθειμένος να εγκαταλείψει κάποιες από τις πυρηνικές εγκαταστάσεις της χώρας του, όμως «όχι αυτές που θέλαμε εμείς». Γι' αυτό «δεν μπορούσαμε να άρουμε όλες τις κυρώσεις», υπογράμμισε ο Τραμπ από το ξενοδοχείο JW Marriott στο Ανόι.
Ωστόσο ο Αμερικανός πρόεδρος εκτίμησε ότι δεν είναι απαραίτητο να επιβληθούν επιπλέον κυρώσεις εναντίον της Βόρειας Κορέας.
Δεν χρειάζεται «να μιλάμε για ενίσχυση των κυρώσεων (...) Υπάρχουν πολλοί υπέροχοι άνθρωποι στη Βόρεια Κορέα που πρέπει να ζήσουν», εκτίμησε.
Παράλληλα ο Τραμπ χαρακτήρισε «πολύ φιλική» τη δεύτερη συνάντηση που είχε με τον Κιμ. «Συμπαθεί ο ένας τον άλλο. Υπάρχει μία θέρμη μεταξύ μας και ελπίζω ότι αυτό θα παραμείνει έτσι», επεσήμανε.
Εξάλλου σύμφωνα με τον Αμερικανό πρόεδρο, η Πιονγκγιάνγκ δεν θα προχωρήσει σε νέες πυρηνικές δοκιμές, καθώς ο Κιμ «δήλωσε ότι δεν θα κάνει δοκιμές πυραύλων ή ρουκετών ή οτιδήποτε άλλο έχει σχέση με τα πυρηνικά».
Σε ό,τι αφορά μια ενδεχόμενη νέα συνάντηση με τον Κιμ, ο Τραμπ απέφυγε να δώσει μια ξεκάθαρη απάντηση, λέγοντας απλώς: «Θα δούμε αν θα γίνει», αν και πρόσθεσε ότι επιθυμεί να καταλήξει σε μια καλή συμφωνία με τον Βορειοκορεάτη ηγέτη.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
