|
| Δευτέρα 4/3
ΟΜΟΓΕΝΕΙΑ-ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ
Σε 11χρονη φυλάκιση καταδικάστηκε Oμογενής για τον φόνο της Αμερικανίδας συντρόφου του
neoskosmos.com
Μετά την πρόσφατη ομολογία της ενοχής του για την ανθρωποκτονία της Αμερικανίδας συντρόφου του, ο Στίβεν Σαμαράς εμφανίστηκε εκ νέου ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου Βικτώριας την Παρασκευή, όπου αποφασίστηκε η καταδίκη του σε φυλάκιση 11 ετών με 8 χρόνια χωρίς αναστολή.
“Ο θάνατος της Tamara Turner συνιστά τραγωδία που ήταν εντελώς δυνατό να αποφευχθεί”, δήλωσε κατά την επιβολή της ποινής ο δικαστής Andrew Tinney.
Το απροσδόκητο ρομάντζο του ζευγαριού, που εξελίχθηκε σε θρίλερ, είχε διάρκεια μικρότερη του ενός έτους.
Ο 50χρονος ομογενής γνωρίστηκε με την 49χρονη μέσω Facebook όταν εκείνη ακόμη διέμενε στις ΗΠΑ τον Οκτώβριο του 2015 και μετά από μόλις δύο ώρες συνομιλίας της έκανε πρόταση γάμου.
Η Tamara Turner. Φώτο: Facebook
Κατόπιν εκείνη, παρά τις αντιρρήσεις της οικογένειάς της, ήρθε στην Αυστραλία αφήνοντας πίσω τα παιδιά και εγγόνια της για να είναι μαζί με τον αρραβωνιαστικό που μόλις είχε γνωρίσει διαδικτυακά.
“Πραγματικά δεν ξέρω πως το έκανε”, δήλωσε η αδελφή του θύματος Heather Crouch.
Η απόφαση, όπως αποδείχθηκε, ήταν μοιραία, με την Turner να πεθαίνει από πυροβολισμό μερικούς μήνες μετά – περίοδο κατά την οποία το ζευγάρι καταζητούνταν από τις αρχές – και μάλιστα από όπλο που είχε στείλει η ίδια στον Σαμαρά από τις ΗΠΑ.
Για την ακρίβεια, η 49χρονη γυναίκα, που εργαζόταν σε εταιρεία διανομής όπλων στην πολιτεία του Missouri προτού φύγει για την Αυστραλία είχε στείλει τέσσερα όπλα στον Σαμαρά μέσω ταχυδρομείου.
Τρία εξ αυτών είχαν εντοπιστεί από την Υπηρεσία Προστασίας Συνόρων της Αυστραλίας, για τα οποία και ασκήθηκε δίωξη στο ζευγάρι το οποίο καταζητούνταν καθότι δεν είχε εμφανιστεί ενώπιον του δικαστηρίου.
Το τέταρτο όπλο που ξέφυγε από τις αρχές ήταν και το φονικό.
ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ
Η Turner δέχθηκε τον θανάσιμο πυροβολισμό τον Ιούνιο του 2016, κατά τη διάρκεια ενός καβγά με τον Σαμαρά στο τροχόσπιτο όπου διέμεναν κρυμμένοι από την αστυνομία, σε τοποθεσία περίπου μία ώρα από την επαρχιακή πόλη Mildura της Βικτώριας.
Το όπλο φέρεται να εκπυρσοκρότησε εν μέσω του καβγά, με τον δικαστή Tinney να εξηγεί πως η απόφαση για την ποινή ελήφθη υπολογίζοντας ότι ο κατηγορούμενος δεν είχε πρόθεση να πυροβολήσει την Turner. Επεσήμανε ωστόσο ότι απασφαλίζοντας το όπλο διέπραξε “μια συνειδητή πράξη” παράνομη και επικίνδυνη.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|