 |
|
|  Παρασκευή 15/3
ΥΓΕΙΑ
Αποκατάσταση μαστού και αντιμετώπιση λεμφοιδήματος ταυτόχρονα σε γυναίκες που υποβλήθηκαν σε μαστεκτομή παρέχουν οι σύγχρονες μέθοδοι της πλαστικής χειρουργικής
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ/ΑΠΕ-ΜΠΕ/Aγγέλα Φωτοπούλου
Την δυνατότητα αποκατάστασης του μαστού σε γυναίκες που υποβλήθηκαν σε μαστεκτομή λόγω καρκίνου, αλλά και ταυτόχρονα αντιμετώπισης του λεμφοιδήματος που οφείλεται στην αφαίρεση λεμφαδένων ή στην ακτινοβόληση, παρέχουν οι σύγχρονες μέθοδοι της πλαστικής - επανορθωτικής χειρουργικής. Αυτό επιτυγχάνεται με την αυτόλογη αποκατάσταση μαστού, δηλαδή την μεταφορά κρημνού από την κοιλιά, τη ράχη, ή τους μηρούς, στο θώρακα, καθώς και με την μεταφορά υγειών λεμφαδένων, από την μηροβουβωνική χώρα στην μασχαλιαία περιοχή. Το αποτέλεσμα είναι φυσικό με λιγότερες επιπλοκές, ενδείκνυται για δύσκολες περιπτώσεις και ταυτόχρονα αντιμετωπίζεται οριστικά το δευτεροπαθές λεμφοίδημα.
"Υπάρχουν πολλές και ποικίλες μέθοδοι που είναι διαθέσιμες για την αποκατάσταση του μαστού μετά την μαστεκτομή. Οι σύγχρονες όμως μέθοδοι είναι αυτές της αυτόλογης αποκατάστασης που όχι μόνο προσφέρουν φυσικό αποτέλεσμα αλλά συνοδεύονται με λιγότερες επιπλοκές και ενδείκνυνται σε πιο δύσκολες περιπτώσεις. Σε περίπτωση δε που υπάρχει και λεμφοίδημα στο σύστοιχο άνω άκρο, μπορούμε την μεταμόσχευση του ιστού για τον μαστό να την συνδυάσουμε με ελεύθερη μεταμόσχευση αγγειούμενων λεμφαδένων, προκειμένου να προσφέρουμε μια οριστική αντιμετώπιση του δευτεροπαθούς λεμφοιδήματος μετά από μαστεκτομή στις ασθενείς αυτές" ανέφερε η καθηγήτρια Πλαστικής Χειρουργικής στο ΑΠΘ, Ευτέρπη Δεμίρη, παρουσιάζοντας στο 8ο Επιστημονικό Συνέδριο Ιατρικού Τμήματος ΑΠΘ τα νέα δεδομένα στην αυτόλογη αποκατάσταση μαστού μετά από μαστεκτομή.
Ο στόχος αποκατάστασης του μαστού, μετά από μαστεκτομή σε γυναίκα, είναι η ανάπλαση ενός νέου μαστού ο οποίος κατά το δυνατόν να είναι συμμετρικός με τον άλλον. Η αποκατάσταση μπορεί να γίνει με αλλοπλαστικά υλικά (ενθέματα, ή διατατήρες), είτε με αυτόλογους ιστούς (κρημνούς/λίπος). Όπως επεσήμανε η κ. Δεμίρη, οι πιο απλές μέθοδοι αποκατάστασης μαστού μετά από μαστεκτομή είναι με τη χρήση ενθεμάτων, ή διατατήρων, που τοποθετούνται κάτω από τον μείζονα θωρακικό. Ωστόσο, αυτές οι μέθοδοι, παρότι είναι απλές και χρησιμοποιούνται παγκοσμίως, απαιτούν ιδανικές συνθήκες για να έχουν όσο το δυνατόν καλό αποτέλεσμα και επιπλέον δεν μπορούν να εφαρμοστούν σε ακτινοβολημένες περιοχές. Συνήθως εφαρμόζονται στην άμεση αποκατάσταση του μαστού, το αποτέλεσμα είναι λιγότερο φυσικό και χρειάζεται παρέμβαση και στον άλλο μαστό ώστε να υπάρχει συμμετρία η οποία όμως δεν επιτυγχάνεται πάντα.
"Η χρήση των αυτόλογων ιστών τα τελευταία χρόνια γίνεται σε όλο και μεγαλύτερο αριθμώ ασθενών. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ιστούς από τη ράχη, την κοιλιά, τον γλουτό, τους μηρούς και να τους μεταφέρουμε στην περιοχή του μαστού" τόνισε η κ. Δεμίρη, εξηγώντας ότι μπορεί να μεταφερθεί έμμισχος κρημνός από ράχη διατηρώντας την αιμάτωσή του, ή να να αποκοπεί κρημνός από άλλες περιοχές (πχ την κοιλιά) και να γίνει επαναγγείωσή του με μικροχειρουργικές τεχνικές, βάσει των αποτελεσμάτων αγγειακής τομογραφίας. Η χρήση των ιστών από την κοιλιά αν και είναι μια πιο μεγάλη επέμβαση, σύμφωνα με την κ. Δεμίρη αποτελεί σήμερα τον "χρυσό κανόνα" γιατί δίνει φυσικό αποτέλεσμα και δεν χρειάζεται να γίνει παρέμβαση στον άλλον μαστό.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
