Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Κυριακή 17/3

ΠΡΟΣΩΠΑ

Μπέτο Ο'Ρουρκ: Το ανερχόμενο αστέρι των Δημοκρατικών που λατρεύει την Οδύσσεια και θέλει να γίνει ο επόμενος Ομπάμα



ΑΠΕ-ΜΠΕ

Ο πρώην βουλευτής του Τέξας, Μπέτο Ο'Ρουρκ, ανερχόμενο αστέρι του αντιπολιτευόμενου αμερικανικού Δημοκρατικού Κόμματος, θα είναι τελικά υποψήφιος για το προεδρικό χρίσμα του κόμματός του ενόψει των προεδρικών εκλογών του 2020. «Ο μόνος τρόπος για να είμαστε πιστοί στις υποσχέσεις της Αμερικής είναι να δώσουμε τα πάντα γι' αυτήν και να δώσουμε τα πάντα για όλους εμάς», δήλωσε σε βιντεοσκοπημένο μήνυμά του ο 46χρονος ανακοινώνοντας την υποψηφιότητά του προτού βάλει πλώρη για την Αϊόβα για να συγκεντρώσει υποστήριξη. "Αυτή είναι μια καθοριστική στιγμή αλήθειας για αυτή την χώρα και για τον καθένα μας. Οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε αυτή τη στιγμή, οι κρίσεις στην οικονομία μας, την Δημοκρατία μας και το κλίμα, που όλες συνδέονται μεταξύ τους, ποτέ δεν υπήρξαν μεγαλύτερες. Είτε θα μας καταστρέψουν, είτε θα μας προσφέρουν την μεγαλύτερη ευκαιρία να απελευθερώσουμε τις μεγαλειώδεις ιδέες των ΗΠΑ". Tέταρτης γενιάς Ιρλανδοαμερικανός από το Ελ Πάσο, την έκτη μεγαλύτερη πόλη του Τέξας, ακριβώς στα σύνορα με το Μεξικό, μπασίστας σε πανκ συγκρότημα, διορθωτής σε εκδοτικό οίκο στο Μπρονξ, ιδιοκτήτης εταιρείας software στη γενέτειρά του, ακτιβιστής, δημοτικός σύμβουλος-- μέχρι να εμπλακεί στην ενεργό πολιτική δράση στη Βουλή των Αντιπροσώπων και να διεκδικήσει μια θέση στη Γερουσία βάζοντάς τα με τον πρώην προεδρικό υποψήφιο Τεντ Κρουζ--ο χαρισματικός Μπέτο Ο΄Ρουρκ φαίνεται να αποκτά τώρα προβάδισμα έναντι του Τζο Μπάιντεν και να αναδεικνύεται σε δημοφιλέστερο υποψήφιο στις προτιμήσεις των Δημοκρατικών ψηφοφόρων για να σταθεί απέναντι στον Ντόναλντ Τραμπ το 2020, σύμφωνα με μια νέα δημοσκόπηση. Πριν από τις ενδιάμεσες εκλογές της 6ης Νοεμβρίου, ο Ο'Ρουρκ, ο οποίος δηλώνει λάτρης της ομηρικής «Οδύσσειας» και έχει ονομάσει τον 12χρονο γιο του Οδυσσέα, θεωρούνταν ανερχόμενο αστέρι, που θα μπορούσε να φέρει μία αναπάντεχη νίκη, σε μία πολιτεία παραδοσιακά συντηρητική, το Τέξας, και απέναντι σε ένα δυνατό χαρτί των Ρεπουμπλικανών, τον γερουσιαστή Τεντ Κρουζ. Ο Ρόμπερτ Φράνσις «Μπέτο» Ο’Ρουρκ, ο οποίος εκπροσωπούσε το Ελ Πάσο στη Βουλή των Αντιπροσώπων από το 2013, δεν έχει λατινικές ρίζες, αλλά μιλάει άπταιστα ισπανικά. Παρότι ο 46χρονος γερουσιαστής ηττήθηκε με μικρή διαφορά από τον Κρουζ (50,9% έναντι 48,3%), η παθιασμένη προεκλογική του εκστρατεία γοήτευσε πολλούς, ειδικά τους προοδευτικούς. Κάποιοι μάλιστα τον αποκάλεσαν "Λευκό Ομπάμα".

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία