 |
|
|  Σάββατο 23/3
ΜΑΚΕΛΕΙΟ ΣΤΟ ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ
Δύο εκρήξεις, νεκροί και δεκάδες τραυματίες, μέσα στο μεγαλύτερο στάδιο της επαρχίας Χελμάντ κατά τη διάρκεια της γιορτής της "Ημέρας των Αγροτών"
dpa,AFP,Reuters,AΠΕ-ΜΠΕ
Τουλάχιστον τρείς άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και 31 τραυματίστηκαν σήμερα όταν σημειώθηκε διπλή έκρηξη σε στάδιο του νοτίου Αφγανιστάν, σύμφωνα με αξιωματούχους.
Το πρακτορείο Reuters κάνει λόγο για τέσσερις νεκρούς.
Η επίθεση σημειώθηκε στη Λασκάρ Γκαχ, την πρωτεύουσα της εξαιρετικά ασταθούς νότιας επαρχίας Χελμάντ, της οποίας μεγάλα τμήματα ελέγχονται από τους Ταλιμπάν. Η εθνική "Ημέρα των Αγροτών" γιορταζόταν εκεί στο πλαίσιο της περσικής Πρωτοχρονιάς, όπως δήλωσε ο 'Ομαρ Ζουάκ, ο εκπρόσωπος του κυβερνήτη της επαρχίας.
Σύμφωνα με τον αυτόπτη μάρτυρα Ομιντουλάχ Ζαχίρ, όταν ακούστηκαν οι εκρήξεις, οι αγρότες είχαν αρχίσει να παρουσιάζουν τα προϊόντά τους στο μεγαλύτερο στάδιο της πόλης όπου είχαν συγκεντρωθεί σχεδόν 1.000 πολίτες. "Αρχικά, μια πρώτη έκρηξη σημειώθηκε στο εσωτερικό μιας σκηνής μέσα στο στάδιο. Ο κόσμος άρχισε να τρέχει προς τα κιγκλιδώματα όταν μια δεύτερη έκρηξη έπληξε το πλήθος", όπως είπε.
Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο 'Ομαρ Ζουάκ, η δεύτερη έκρηξη δεν προκάλεσε πολλά θύματα, γιατί ο κόσμος είχε ήδη διαφύγει από το σημείο αυτό. Ανάμεσα στους τραυματίες υπάρχουν στελέχη της επαρχιακής κυβέρνησης.
Η επαρχιακή κυβέρνηση, σε ανακοίνωσή της, έκανε λόγο για τρεις νεκρούς και 31 τραυματίες.
"Είμαι καλά", είπε στο AFP ο κυβερνήτης Μοχάμαντ Γιασίν, ο οποίος τραυματίστηκε ελαφρά από τις εκρήξεις. "Αλλά άνθρωποι σκοτώθηκαν και 31 τραυματίστηκαν", πρόσθεσε αποδίδοντας την ευθύνη της επίθεσης στους Ταλιμπάν.
Ωστόσο ακόμη δεν έχει γίνει ανάληψη ευθύνης. Την Πέμπτη, πολλαπλές εκρήξεις σκότωσαν έξι ανθρώπους και τραυμάτισαν 23 κατά τη διάρκεια της περσικής Πρωτοχρονιάς σε σιιτική συνοικία της Καμπούλ. Η οργάνωση Ισλαμικό Κράτος ανέλαβε την ευθύνη της επίθεσης.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
