 |
|
|  Πέμπτη
ΥΓΕΙΑ
Η ατμοσφαιρική ρύπανση μειώνει το προσδόκιμο ζωής κατά 20 μήνες, κατά μέσο όρο
ΑΠΕ-ΜΠΕ
Το προσδόκιμο ζωής ενός παιδιού που γεννιέται σήμερα μπορεί να μειωθεί κατά 20 μήνες, κατά μέσο όρο, λόγω των προβλημάτων υγείας που προκαλεί η ατμοσφαιρική ρύπανση, σύμφωνα με μια αμερικανική, μη κερδοσκοπική ερευνητική οργάνωση.
Στη Νότια Ασία, όπου η ρύπανση της ατμόσφαιρας λαμβάνει ανησυχητικές διαστάσεις, το προσδόκιμο ζωής των παιδιών που γεννιούνται σε χώρες όπτως το Πακιστάν και το Μπαγκλαντές μειώνεται κατά περισσότερους από 30 μήνες, σύμφωνα με την ετήσια έκθεση "Κατάσταση του Παγκόσμιου Αέρα" που έδωσε στη δημοσικότητα το Health Effect Institute.
Η ατμοσφαιρική ρύπανση είναι η πέμπτη αιτία θανάτου στον κόσμο, καθώς σκοτώνει κάθε χρόνο περισσότερους ανθρώπους απ' ότι τα τροχαία δυστυχήματα και η ελονοσία.
"Η υγεία του παιδιού είναι κρίσιμης σημασίας για το μέλλον κάθε κοινωνίας και αυτές οι νεότερες ενδείξεις υποδηλώνουν ότι όσοι γεννιούνται σε περιοχές με υψηλή ατμοσφαιρική ρύπανση ζουν λιγότερα χρόνια", εξήγησε ο πρόεδρος του Ινστιτούτου, Νταν Γκρνμπάουμ. "Σε μεγάλο μέρος του κόσμου, απλώς το να ανασαίνει κανείς σε μια πόλη ισοδυναμεί για την υγεία του με το να ήταν μανιώδης καπνιστής", τόνισε.
Η έκθεση σε μολυσμένο αέρα, τόσο σε εσωτερικούς όσο και σε εξωτερικούς χώρους, οδήγησε σε σχεδόν 5 εκατομμύρια θανάτους παγκοσμίως το 2017 – οι περισσότεροι από αυτούς οφείλονταν σε εγκεφαλικά επεισόδια, καρδιακή ανακοπή, διαβήτη, καρκίνο του πνεύμονα και χρόνια αναπνευστική πνευμονοπάθεια.
Η οικιακή ρύπανση οφείλεται κατά κύριο λόγο στην καύση ξύλων ή κάρβουνων για το μαγείρεμα.
Κυριότερες πηγές της εξωτερικής ρύπανσης είναι οι εκπομπές καυσαερίων από τα αυτοκίνητα και τις βιομηχανίες.
Περίπου οι μισοί από τους θανάτους το 2017 αναφέρθηκαν στην Κίνα και την Ινδία. Εκείνη τη χρονιά σε καθεμιά από τις χώρες καταγράφηκαν πάνω από 1,2 εκατομμύρια πρόωροι θάνατοι λόγω της ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Αν και η Κίνα έχει κάνει προόδους για τη μείωση της ρύπανσης, στο Πακιστάν, το Μπαγκλαντές και την Ινδία καταγράφονται οι μεγαλύτερες αυξήσεις σε ρύπους από το 2010.
Τα παιδιά ιδίως, από τις πιο ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού, κινδυνεύουν να παρουσιάσουν καθυστέρηση στην ανάπτυξη και προβλήματα στους πνεύμονες, όπως άσθμα, εξήγησε ο επικεφαλής της Uniced στη Βρετανία, Άλιστερ Χάρπερ. "Δεν έχουμε καμία δικαιολογία να καθόμαστε άπραγοι και να μην κάνουμε τίποτα. Είναι επιτακτική ανάγκη οι κυβερνήσεις να κάνουν κάτι για αυτό", τόνισε.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
