 |
|
|  Σάββατο 13/4
Κάθειρξη 58 ετών απο δικαστήριο τής Θεσσαλονίκης στον επικηρυγμένο δραπέτη Βασίλη Παλαιοκώστα
Καταδικάστηκε ερήμην για απαγωγή και τρεις ένοπλες ληστείες
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ/ΑΠΕ-ΜΠΕ.-
Ο επικηρυγμένος δραπέτης Βασίλης Παλαιοκώστας καταδικάστηκε ερήμην από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Θεσσαλονίκης σε συνολική ποινή κάθειρξης 58 ετών, καθώς κρίθηκε ένοχος για την απαγωγή του επιχειρηματία Γιώργου Μυλωνά τον Ιούνιο του 2008, αλλά και για τρεις ένοπλες ληστείες που φέρεται να διέπραξε στη Θεσσαλονίκη.
Πρόκειται για υποθέσεις που περιλαμβάνονται σε βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών Θεσσαλονίκης, με το οποίο ο 53χρονος -σήμερα- καταζητούμενος είχε παραπεμφθεί να δικαστεί, μαζί με τους φερόμενους ως συνεργούς του. Σε αντίθεση όμως με τους συγκατηγορουμένους του, που καταδικάστηκαν σε πρώτο και δεύτερο βαθμό, ο Βασίλης Παλαιοκώστας δεν είχε κριθεί από τη Δικαιοσύνη για τις παραπάνω πράξεις, καθότι ένα εξάμηνο μετά τη σύλληψή του για την απαγωγή Μυλωνά ακολούθησε, τον Φεβρουάριο του 2009, η κινηματογραφική του απόδραση από τις φυλακές Κορυδαλλού (απόδραση «καρμπόν» με εκείνη που προηγήθηκε σχεδόν τρία χρόνια νωρίτερα).
Η παραπομπή του στο ακροατήριο ανεστάλη έκτοτε, διότι εθεωρείτο «αγνώστου διαμονής». Στην απολογία του στον τακτικό ανακριτή Θεσσαλονίκης, ο Βασίλης Παλαιοκώστας είχε αρνηθεί να δηλώσει διεύθυνση κατοικίας. Αυτό άλλαξε όμως με νομοθετική ρύθμιση του 2011 για τους «φυγόδικους», που δεν μπορούσαν να δικαστούν και θεωρείται πλέον ως «τόπος διαμονής» ο χώρος που έδωσαν την τελευταία απολογία τους. Εν προκειμένω, για τον 53χρονο δραπέτη, το δικαστικό μέγαρο Θεσσαλονίκης.
Οι δικαστές του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων, που εξέτασαν την απαγωγή Μυλωνά και τις ένοπλες ληστείες που προηγήθηκαν χρονικά της απαγωγής, εκ των οποίων δύο τετελεσμένες σε ισάριθμα τραπεζικά υποκαταστήματα και μία σε απόπειρα εις βάρος χρηματαποστολής, έκριναν ένοχο τον Βασίλη Παλαιοκώστα για τα εξής κακουργήματα: συγκρότηση εγκληματικής οργάνωσης, αρπαγή, εκβίαση, κατοχή εκρηκτικών υλών, διακεκριμένες κλοπές και ληστείες (εκτός από το πρώτο όλα τα υπόλοιπα από κοινού). Αντίθετα, το δικαστήριο τον αθώωσε για το αδίκημα της απόπειρας ανθρωποκτονίας, το οποίο συνδεόταν με το «χτύπημα» κατά της χρηματαποστολής.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
