 |
|
|  Τετάρτη 17/4
ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ
Η πρώτη συσκευή που παράγει ηλεκτρικό ρεύμα από…χιονόπτωση
ΑΠΕ-ΜΠΕ
Ερευνητές στις ΗΠΑ ανακοίνωσαν ότι δημιούργησαν την πρώτη στον κόσμο συσκευή που δημιουργεί ηλεκτρισμό από την πτώση του χιονιού. Η συσκευή, που καθιστά περιττές τις μπαταρίες, είναι φθηνή, μικρή, λεπτή και εύκαμπτη σαν φύλλο πλαστικού, ενώ προορίζεται κυρίως για απομακρυσμένες και απομονωμένες περιοχές.
Οι μηχανικοί του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Λος 'Αντζελες (UCLA), που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό ενεργειακής νανοτεχνολογίας "Nano Energy", ονόμασαν τη συσκευή «τριβοηλεκτρική νανογεννήτρια με βάση το χιόνι» (TENG). Η συσκευή, που παράγεται από τρισδιάστατο εκτυπωτή, μπορεί να παράγει 0,2 mW (μιλιβάτ), ανά τετραγωνικό μέτρο.
Το χιόνι είναι θετικά φορτισμένο και απελευθερώνει ηλεκτρόνια. Η σιλικόνη της συσκευής, από την άλλη, είναι αρνητικά φορτισμένη. Όταν το χιόνι έρχεται σε επαφή με την επιφάνεια της σιλικόνης, δημιουργείται ηλεκτρισμός. Οι ερευνητές δοκίμασαν μια μεγάλη γκάμα υλικών και κατέληξαν ότι η σιλικόνη είναι η καλύτερη για να παράγει περισσότερο ηλεκτρισμό, όταν «συναντιέται» με το χιόνι που πέφτει πάνω της.
Με δεδομένο ότι περίπου το 30% της επιφάνειας της Γης καλύπτεται με χιόνι το χειμώνα, μια εποχή κατά την οποία τα ηλιακά πάνελ συχνά δεν λειτουργούν αποτελεσματικά, η νέα συσκευή θα μπορούσε να ενσωματωθεί σε αυτά, ώστε να βελτιώσει την απόδοση τους κατά τους χειμερινούς μήνες, ιδίως όταν χιονίζει. Θα μπορούσε επίσης να αξιοποιηθεί σε χιονοδρομικά κέντρα και σε άλλα χειμερινά σπορ, καθώς επίσης για τη δημιουργία μιας νέας γενιάς φορετών συσκευών χειρός για χειμερινούς αθλητές και άλλους.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
