 |
|
|  Σάββατο 20/4
ΕΝΑΣ ΚΟΥΡΕΑΣ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ ΤΕΧΝΗ
Από τον Μάο έως τον Μπέκαμ, τα...γλυπτά ενός Κινέζου κουρέα στα κεφάλια των πελατών του
Reuters,ΑΠΕ-ΜΠΕ
Ο Γουάνγκ Τζιανφένγκ δεν είναι ένας συνηθισμένος κουρέας. Ο 39χρονος από τη Σαοσίνγκ της ανατολικής Κίνας ειδικεύεται στο να δημιουργεί στα κεφάλια των πελατών του πρόσωπα διασήμων.
Ο Γουάνγκ με την ιδιόμορφη γλυπτική του μπορεί να δημιουργήσει από την εικόνα του πρώην Κινέζου ηγέτη Μάο Τσετούνγκ και τον συνταγματάρχη Σάντερς των KFC, έως σταρ του σινεμά όπως ο Μπρους Λι και ο Ζαν Ρενό. Η λίστα δεν έχει τελειωμό…
Παίρνοντας έμπνευση από ένα βίντεο που είδε στο διαδίκτυο με τον διάσημο Αμερικανό κομμωτή Ρομπ Φερέ, που ξυρίζει τα κεφάλια των πελατών του με τέτοιο τρόπο που να δημιουργούνται τα πορτραίτα σελέμπριτι, ο Γουάνγκ θέλησε να κάνει το ίδιο και για τους Κινέζους.
Το πρώτο του…έργο ολοκληρώθηκε το 2015 και έκτοτε ο Γουάνγκ απέκτησε πιστούς οπαδούς. Η δουλειά του έχει γίνει τόσο γνωστή που οι πελάτες του ταξιδεύουν από γειτονικές επαρχίες και πόλεις για να αφεθούν στα μαγικά χέρια του Γουάνγκ.
«Είναι μια μορφή τέχνης», δήλωσε ο Γουάνγκ. «Προέρχεται από τη ζωή, αλλά είναι και πέρα από αυτήν».
Ο Σι Λίκε, ένας 30χρονος διανομέας, είναι από τους τακτικούς πελάτες του Γουάνγκ, ο οποίος κάποια στιγμή επέλεξε να στολίσει το κεφάλι του με το χαρακτηριστικό μουστάκι του Σαλβαντόρ Νταλί.
Όταν το Reuters επισκέφθηκε το κουρείο του Γουάνγκ, ο Σι επέλεξε την εικόνα του Μάο προκειμένου να τιμήσει την 70η επέτειο από την ίδρυση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας. «Σύνθημά μου είναι να υπηρετώ τον λαό», δήλωσε ο Σι, επικαλούμενος το μήνυμα του ίδιου του πρώην Κινέζου ηγέτη.
Ένας άλλος από τους τακτικούς πελάτες του Γουάνγκ, ο 28χρονος Τζάι Ρούμπιν, ήταν εμφανώς ενθουσιασμένος που ένα από τα είδωλά του –ο πρώην Άγγλος ποδοσφαιριστής Ντέιβιντ Μπέκαμ—στολίζει το πίσω μέρος του κεφαλιού του. Το να έχω την εικόνα του Μπέκαμ πάνω στο κεφάλι μου «σημαίνει ότι μπορεί να είναι τόσο μοδάτος όσο αυτός», δήλωσε ο Τζάι.
Ο Γουάνγκ περνά δύο εβδομάδες κάθε μήνα στον δρόμο, διδάσκοντας σε όλη τη χώρα κουρείς και κομμωτές σε διάσημες αλυσίδες κομμωτηρίων για το πώς να δημιουργήσουν βασικές εικόνες στο κεφάλι των πελατών τους.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
