 |
|
|  Kυριακή 21/4
ΣΤΑΥΡΩΣΗ -ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΝΑΣΤΑΣΗ- ΣΤΗ ΣΡΙ ΛΑΝΚΑ
Στους 156 έφτασαν (και συνεχώς αυξάνονται) οι νεκροί απο τις εκρήξεις σε ναούς και ξενοδοχεία
AFP,Reuters,AΠΕ-ΜΠΕ
Στους 156 ανέρχονται πλέον οι νεκροί, εκ των οποίων οι 35 είναι ξένοι υπήκοοι, από τις σημερινές εκρήξεις σε τρεις χριστιανικές εκκλησίες κι ισάριθμα ξενοδοχεία στην Σρι Λάνκα, ανακοίνωσε η αστυνομία.
"Υπάρχουν πολλοί τραυματίες, εκ των οποίων κάποιοι σε κρίσιμη κατάσταση", πρόσθεσαν οι ίδιες πηγές, προσθέτοντας πως μόνον στο νοσοκομείο της πρωτεύουσας Κολόμπο έχουν μεταφερθεί 254 τραυματίες, ενώ άλλοι 60 απαριθμούνται στις επιθέσεις στις άλλες πόλεις.
Ο πρωθυπουργός της χώρας καταδίκασε απερίφραστα τις «θρασύδειλες επιθέσεις».
«Καταδικάζω απερίφραστα τις θρασύδειλες επιθέσεις εναντίον του λαού μας σήμερα. Καλώ όλους τους Σριλανκέζους να παραμείνουν ενωμένοι και δυνατοί σε τούτους τους τραγικούς καιρούς», σημειώνει στον επίσημο λογαριασμό του στο Twitter o πρωθυπουργός Ρανίλ Βικρεμεσίνγκε, προσθέτοντας πως η κυβέρνηση θα λάβει «άμεσα μέτρα για να αντιμετωπισθεί η κατάσταση».
Ο πρωθυπουργός, που συγκάλεσε έκτακτη σύνοδο του εθνικού συμβουλίου ασφαλείας, ζήτησε επίσης να αποφευχθεί «η διασπορά ανεπιβεβαίωτων πληροφοριών και θεωριών».
Σύμφωνα με τις αρχές μεταξύ των νεκρών υπάρχουν και εννέα ξένοι πολίτες.
Σε μόνο μία από τις εκκλησιες, τον Άγιο Σεβαστιανό στην Καταουαπιτίγια, βρειως του Κολόμπο, σύμφωνα με την αστυνομία, ενώ οι τηλεοπτικές εικόνες παρουσιάζουν κορμιά να κείτονται αιμάσσοντα στο έδαφος και τμήματα από την κατεστραμμένη οροφή του χριστιανικού ναού. Άλλη έκρηξη σημειώθηκε στην εκκλησία του Αγίου Αντωνίου στο Κολόμπο.
Δημοσιογραφικές πληροφορίες αναφέρουν πως άλλοι 25 πιστοί βρήκαν τον θάνατο σε εκκλησία της Μπατικαλόα, στα ανατολικά.
Επίσης στο Κολόμπο επλήγησαν τρία ξενοδοχεια, τα Shangri-La, Kingsbury Hotel και Cinnamon Grand Colombo, χωρίς να έχει γίνει σαφές εάν υπάρχουν θύματα σε αυτά.
Μέχρι στιγμής δεν έχει υπάρξει ανάληψη ευθύνης για τις επιθέσεις, σε μία χώρα που σπαρασσόταν για δεκαετίες από εμφύλιες διαμάχες, όταν κατά τη διάρκεια του πολέμου για την ανεξαρτησία των Ταμίλ οι βοβμιστικές επιθέσεις βρίσκονταν στην ημερήσια διάταξη.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
