Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Παρασκευή 26/4

O Αλ. Τσίπρας από την Κίνα

Η Ελλάδα γέφυρα και όχι σύνορο της Δύσης με την Ανατολή



ΑΠΕ-ΜΠΕ

Τον ρόλο της Ελλάδας ως γέφυρας και όχι ως συνόρου της Δύσης με την Ανατολή αλλά και ως περιφερειακού κόμβου ανάπτυξης που αποκτά παγκόσμια εμβέλεια και σημασία, υπογράμμισε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, μιλώντας από το βήμα του δεύτερου φόρουμ της Πρωτοβουλίας του Δρόμου του Μεταξιού (Belt and Road Initiative), που διεξάγεται στο Πεκίνο. Ο πρωθυπουργός ήταν ο πρώτος ηγέτης χώρας - μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που πήρε τον λόγο στη σημερινή Ολομέλεια Διαλόγου Υψηλού Επιπέδου στο πλαίσιο του φόρουμ, οι εργασίες του οποίου ολοκληρώνονται αύριο στην κινεζική πρωτεύουσα. Αφού υπογράμμισε ότι «για την Ελλάδα, είναι εμφανές ότι οι στοχεύσεις της Πρωτοβουλίας του σύγχρονου "Δρόμου του Μεταξιού" συμβαδίζουν με τους περιφερειακούς οικονομικούς στόχους που έχουμε θέσει και που θέλουμε να προωθήσουμε, αφήνοντας πίσω μας την κρίση και την εξάρτηση από τους δανειστές μας», ο πρωθυπουργός εξέφρασε την πεποίθηση ότι «η συνεργασία και η εξωστρέφεια είναι το μέλλον» γι αυτό και η Ελλάδα έχει εκεί στραμμένη την προσοχή. «Η Ελλάδα, σήμερα, εκμεταλλεύεται τη μοναδική γεωπολιτική της θέση στο αντάμωμα τριών ηπείρων, καθώς και τον ρόλο της ως δύναμη με παγκόσμια εμβέλεια στη ναυτιλία και τον τουρισμό. Θέλουμε η γειτονιά μας, η ΝΑ Μεσόγειος αλλά και τα Βαλκάνια να μην είναι το σύνορο ανάμεσα στη Δύση και την Ανατολή, αλλά να είναι η γέφυρα ανάμεσα στη Δύση και την Ανατολή. Να γίνει η περιοχή μας παγκόσμιος κόμβος μεταφορών, ενέργειας και εμπορίου», υπογράμμισε -μεταξύ άλλων- ο πρωθυπουργός. Αναφέρθηκε, δε, στην επένδυση της κινεζικής COSCO στο μεγαλύτερο λιμάνι της Ελλάδας, τον Πειραιά, υπογραμμίζοντας πως έχει κεντρικό ρόλο σε αυτήν την προσπάθεια. «Το λιμάνι εξελίσσεται σε παγκόσμια πύλη προς την Ευρώπη για προϊόντα που έρχονται από κινεζικά και ασιατικά λιμάνια μέσω της Διώρυγας του Σουέζ», σημείωσε ο κ. Τσίπρας και πρόσθεσε: «στόχος μας είναι να συνδεθεί με δίκτυα μεταφορών προς τα Βαλκάνια και την Ανατολική Ευρώπη. Ειδικά τα δίκτυα που αναπτύσσονται ταχέως προς τον κάθετο άξονα Βουλγαρίας-Μαύρης Θάλασσας και Ρουμανίας, αλλά και Βόρειας Μακεδονίας-Σερβίας, δεδομένου ότι μετά από σχεδόν 30 χρόνια λύσαμε το θέμα του ονόματος. Δίκτυα διασυνδεσιμότητας που θα ενισχυθούν με τις επενδύσεις της Κίνας στη χώρα μας, στον χρηματοπιστωτικό και τεχνολογικό τομέα κατά την επόμενη περίοδο».

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία