 |
|
|  Τρίτη 7/5
Γαλλία-ΟΗΕ
«Έκκληση για τη φύση» εκατοντάδων ειδικών και προσωπικοτήτων από ολόκληρο τον κόσμο
AFP,AΠΕ-ΜΠΕ
Σταματήστε τις χρηματοδοτήσεις που καταστρέφουν τη φύση: εκατοντάδες προσωπικότητες όπως η Τζέιν Γκούντολ, κορυφαία μεταξύ των επιστημόνων που μελετούν τα πρωτεύοντα θηλαστικά, και ο πρώην υπουργός της Γαλλίας Νικολά Ιλό, απηύθυναν μια «Έκκληση για τη φύση» ζητώντας από τις κυβερνήσεις να δράσουν ανταποκρινόμενες σε ανησυχητική έκθεση που δόθηκε στη δημοσιότητα από τον ΟΗΕ.
Αυτή η ανοικτή επιστολή με την ονομασία #Call4nature, η οποία συντάχθηκε με πρωτοβολία της μκο Παγκόσμιο Ταμείο για τη Φύση (WWF), ζητεί επίσης από τους «ηγέτες του κόσμου» να «βάλουν ένα τέλος στην καταστροφή των δασών και την υποβάθμιση των εδαφών», να «προστατεύουν τα γλυκά νερά μας, τους ωκεανούς μας και τη θαλάσσια ζωή μας, ιδιαίτερα από τα πλαστικά», να «ενθαρρύνουν τη μετάβαση προς βιώσιμες αγροτικές πρακτικές» και να «θέσουν σε εφαρμογή τη Συμφωνία του Παρισιού για να ανακόψουν την κλιματική απορρύθμιση».
Η ανοικτή επιστολή υπογράφεται από πολυάριθμους επιστήμονες από ολόκληρο τον κόσμο, όπως ο κλιματολόγος Ζαν Ζουζέλ και η βρετανή πρωτευοντολόγος Τζέιν Γκούντολ, εκπρόσωποι ενώσεων όπως ο πρώην υπουργός Περιβάλλοντος της Γαλλίας Νικολά Ιλό και η διευθύντρια της Greenpeace International Τζένιφερ Μόργκαν, αλλά και προσωπικότητες από τον κόσμο του πολιτισμού όπως οι γαλλίδες ηθοποιοί Μαριόν Κοτιγιάρ, Ζιλιέτ Μπινός και Ιζαμπέλ Ατζανί.
Η έκθεση της ομάδας των εμπειρογνωμόνων των Ηνωμένων Εθνών, η οποία δόθηκε στη δημοσιότητα έπειτα από μια εβδομάδα διαπραγματεύσεων μεταξύ 132 κρατών στο Παρίσι, σκιαγραφεί έναν σκοτεινό πίνακα για το μέλλον του ανθρώπου, ο οποίος εξαρτάται από τη φύση για να πιεί, να αναπνεύσει, να φάει, να ζεσταθεί ή να θεραπευθεί.
Ήδη ένα εκατομμύριο είδη απειλούνται με εξαφάνιση και η φύση είναι καταδικασμένη να συνεχίσει να υποβαθμίζεται, εκτός αν υπάρξει «μια βαθιά αλλαγή» στα μοντέλα παραγωγής και κατανάλωσης των ανθρώπων, υπογραμμίζεται στο κείμενο.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
