 |
|
|  Τρίτη 7/5
Σκάνδαλο διασπάθισης κρατικού χρήματος, με "υποψηφιότητεσ-φαντάσματα" στις εκλογές, συγκλονίζει την πολιτική ζωή τής Βραζιλίας
ΑΠΕ-ΜΠΕ
Η Βραζιλία κατέχει μία από τις χειρότερες θέσεις στην παγκόσμια κατάταξη στην πολιτική εκπροσώπηση των γυναικών. Μόνον δύο γυναίκες βρίσκονται επικεφαλής σε κάποιο υπουργείο, στη Γερουσία καταλαμβάνουν μόλις το 14,8% των εδρών, ενώ και στο Κοινοβούλιο η εκπρόσωποι θηλυκού γένους φθάνουν το 15%.
Όμως, παρά τις ισχνές αυτές ποσοστώσεις, η παρούσα πενιχρή τους εκπροσώπηση αποτελεί ένα ρεκόρ κυρίως χάρη στον εκλογικό νόμο που ψηφίσθηκε το 1995, αλλά έλαβε υποχρεωτικό χαρακτήρα το 2008, για την συμμετοχή γυναικών τουλάχιστον στο ένα τρίτο του ψηφοδελτίου κάθε κόμματος. Επιπλέον, από το 2018 θεσπίσθηκε ότι το ένα τρίτο των κρατικών χρηματοδοτήσεων για τις εκλογές θα διατίθενται σε γυναικείες υποψηφιότητες. Όμως, τα κόμματα βρήκαν τρόπο ώστε να μετατρέψουν τη νομοθεσία αυτή σε συστηματική μέθοδο για να καταχρώνται κρατικά χρήματα, μέσα από υποψηφιότητες-φαντάσματα, προκειμένου να χρηματοδοτούνται οι άλλοι άνδρες υποψήφιοι. Μία μέθοδος, που όχι μόνον διασπαθίζει το δημόσιο χρήμα, αλλά ταυτόχρονα παραβιάζει και τα δικαιώματα εκπροσώπησης των γυναικών.
Μόλις αποκαλύφθηκε η πολιτική λαθροχειρία αυτή, η αντίδραση των κομμάτων κυμάνθηκε από σιωπή και προτάσεις για κατάργηση του συστήματος των ποσοστώσεων, έως την παροχή αμνηστίας στα κόμματα που δεν πληρούν τις διατάξεις για την προώθηση των γυναικών στα ψηφοδέλτιά τους.
Οι κατηγορίες για ψεύτικες υποψηφιότητες είδαν το φως σε πολλές εφημερίδες της χώρας, όπως η Folha de Sao Paulo, στις αρχές Φεβρουαρίου και αμαύρωσαν ακόμη περισσότερο τις εντυπώσεις από τις εκλογές του Οκτωβρίου 2108, μία από τις πιο έντονες και πολωμένες αναμετρήσεις στην ιστορία της δημοκρατίας στη Βραζιλία. Στις στήλες των εφημερίδων παρουσιάσθηκαν γυναίκες που χρησιμοποιήθηκαν ως υποψήφιες για να επωφεληθούν από τις επιχορηγήσεις τα κόμματα, αποδεικνύοντας την εξαπάτηση. Σύμφωνα με έρευνα των Μαλού Γκάτο και Κρίστιν Γουΐλι για λογαριασμό του BBC News το 35% των γυναικών υποψηφίων συγκέντρωσαν λιγότερες από 320 ψήφους.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
