 |
|
|  Παρασκευή 10/5
ΦΑΡ ΟΥΕΣΤ Η ΒΡΑΖΙΛΙΑ
Με διάταγμα τού ακροδεξιού Προέδρου,Ζαΐχ Μπολσονάρου εκατομμύρια Βραζιλιάνοι θα μπορούν να αποκτήσουν όπλα
AFP,Reuters,AΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr
Εκατομμύρια Βραζιλιάνοι θα μπορούν να οπλοφορούν στον δρόμο ή στην εργασία τους με ένα διάταγμα του προέδρου Ζαΐχ Μπολσονάρου το οποίο οι αντίπαλοί του εκτιμούν ότι είναι αντισυνταγματικό και θα επιδεινώσει τη βία.
Αιρετοί, αξιωματούχοι της δικαιοσύνης, οδηγοί φορτηγών, κυνηγοί, δικηγόροι ακόμη και ορισμένοι δημοσιογράφοι περιλαμβάνονται μεταξύ εκείνων που θα μπορούν στο εξής να φέρουν όπλο, έπειτα από την άρση των περιορισμών για την οπλοκατοχή που επικυρώθηκε από ένα διάταγμα του ακροδεξιού προέδρου.
Ο Ζαΐχ Μπολσονάρου, υπέρμαχος της οπλοκατοχής ο οποίος εξελέγη στα τέλη του 2018 κυρίως έπειτα από υποσχέσεις να πατάξει την ενδημική βία στη Βραζιλία, υπέγραψε προχθές Τρίτη το διάταγμα αυτό, το πλήρες κείμενο του οποίου δημοσιοποιήθηκε αργότερα στη διάρκεια της εβδομάδας.
Μετά την υπογραφή, στη διάρκεια μιας τελετής στην Μπραζίλια, ο αρχηγός του κράτους, πολλοί υπουργοί και εκπρόσωποι του ισχυρού λόμπι των όπλων στο Κογκρέσο αναπαρήγαγαν την εμβληματική χειρονομία του Ζαΐχ Μπολσονάρου που κάνει σαν να κρατά ένα πιστόλι.
Τον Ιανουάριο, λίγο αφότου ανέλαβε τα καθήκοντά του, ο πρόεδρος είχε υπογράψει ήδη ένα διάταγμα που χαλάρωνε τις προϋποθέσεις που διέπουν την οπλοκατοχή, όπως ήταν μια από τις κύριες προεκλογικές υποσχέσεις του.
Η οπλοκατοχή θα επιτρέπεται στο εξής σε μια εικοσαριά κατηγορίες επαγγελμάτων ή σε άτομα, που δεν θα χρειάζεται πλέον να αποδείξουν ότι χρειάζεται να έχουν όπλο. Ο αριθμός των πυρομαχικών που θα μπορούν τα άτομα αυτά να αγοράζουν αυξάνεται από 50 σε 1.000 ανά πυροβόλο όπλο.
Στο τέλος του περασμένου έτους, μόνο 36.700 άνθρωποι κατείχαν νόμιμη άδεια οπλοφορίας, η απόκτηση της οποίας απαιτούσε μια μακρά διαδικασία σε αυτή τη χώρα των 210 εκατομμυρίων κατοίκων.
«Σύμφωνα με τους υπολογισμούς μας, τουλάχιστον 20 εκατομμύρια άνθρωποι θα έχουν στο εξής άδεια να κυκλοφορούν και να φέρουν όπλα. Είναι το χειρότερο πράγμα που θα μπορούσε να συμβεί στη Βραζιλία», δηλώνει στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Ιβάν Μάρκες, εκτελεστικός διευθυντής του Ινστιτούτου Σου ντε Παζ, που μάχεται κατά της βίας. «Μπορούμε να αναμένουμε αύξηση των θανάτων.»
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
