|
| Παρασκευή 10/5
ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΕΜΠΟΡΙΚΟΣ "ΠΟΛΕΜΟΣ"
Οι ΗΠΑ αυξάνουν τους δασμούς στα κινεζικά προϊόντα κατά 200 δις δολάρια
AFP,Reuters,AΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr
Οι ΗΠΑ έχουν υπερδιπλασιάσει τους δασμούς στα εισαγόμενα κινεζικά προϊόντα ύψους $ 200δις, πραγματοποιώντας ξαφνική κλιμάκωση του καταστροφικού εμπορικού πολέμου μεταξύ των δύο χωρών.
Οι δασμοί για τα επηρεαζόμενα κινεζικά προϊόντα έχουν αυξηθεί στο 25% από 10% και το Πεκίνο έχει υποσχεθεί να αντιδράσει ανάλογα.
Η Κίνα δήλωσε ότι «λυπάται βαθιά» για την κίνηση και θα αναγκασθεί να λάβει «τα απαραίτητα μέτρα αντιμετώπισης».
Η κίνηση έρχεται καθώς αξιωματούχοι υψηλού επιπέδου και από τις δύο χώρες προσπαθούν να συντηρήσουν την εμπορική συμφωνία που είχε γίνει στην Ουάσινγκτον.
Μόνο πρόσφατα, οι ΗΠΑ και η Κίνα φαινόταν να πλησιάζουν τους τερματισμούς των «οικονομικών εχθροπραξιών».
Το Υπουργείο Εμπορίου της Κίνας επιβεβαίωσε στην ιστοσελίδα του, την νέα αύξηση των δασμών, που θα σημάνουν και αύξηση των τιμών των κινεζικών προϊόντων στις ΗΠΑ. «Ελπίζουμε ότι οι αμερικανικές και οι κινεζικές αρχές θα συνεργαστούν ... για να επιλύσουν τα υπάρχοντα προβλήματα μέσω συνεργασίας και διαβουλεύσεων», έγραφε η κινεζική ανακοίνωση.
Η Κίνα ήταν ένας συχνός στόχος της οργής του Ντόναλμτ Τραμπ, με τον πρόεδρο των ΗΠΑ να επικρίνει τις εμπορικές ανισορροπίες μεταξύ των δύο χωρών και των κινεζικών κανόνων πνευματικής ιδιοκτησίας, όπως έχει επανειλημμένα δηλώσει.
Στην Κίνα βλέπουν τον εμπορικό πόλεμο ως μέρος της προσπάθειας των ΗΠΑ να περιορίσουν την άνοδό της κινεζικής οικονομίας, με τις δυτικές κυβερνήσεις να είναι όλο και περισσότερο νευρικές για την αυξανόμενη επιρροή της Κίνας στον κόσμο.
Οι δασμοί 10% σε κινεζικά προϊόντα αξίας 200 δισ. Δολαρίων, αναμένεται να επηρεάσουν ευρύ φάσμα εισαγόμενων κινεζικών καταναλωτικών προϊόντων, συμπεριλαμβανομένων των ηλεκτρονικών ειδών, των αποσκευών, των επίπλων, των τσαντών, των ενδυμάτων και των υποδημάτων των δομικών υλικών, των θαλασσινών και του φωτισμού, από την αρχή του έτους.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|