 |
|
|  Πέμπτη 23/5
Tώρα και... κομποστοποίηση νεκρών,αντί για ταφή ή αποτέφρωση
Η πολιτεία της Ουάσιγκτον, η πρώτη στις ΗΠΑ που επέτρεψε αυτή τη μέθοδο
ekirikas.com
Οχι στάχτη στη στάχτη ή χώμα στο χώμα… αλλά πλέον οι νεκροί μπορούν να κομποστοποιούνται και ο κυβερνήτης της Ουάσιγκτον, Τζέι Ινσλι (Jay Inslee), υπέγραψε νομοθεσία καθιστώντας την πολιτεία του την πρώτη στις ΗΠΑ που εγκρίνει την κομποστοποίηση ως εναλλακτική μέθοδο στην ταφή ή στην καύση σωμάτων.
Ο νόμος αυτός υιοθετήθηκε στα τέλη Απριλίου από το Κογκρέσο της πολιτείας και επικυρώθηκε την Τρίτη, από τον πολύ προοδευτικό Δημοκρατικό κυβερνήτη της πολιτείας Τζέι Ινσλι, ο οποίος είναι υποψήφιος για τις προεδρικές του 2020 με ένα πολύ οικολογικό πρόγραμμα. Το μέτρο αυτό θα τεθεί σε ισχύ τον Μάιο του 2020.
Στο τέλος της διαδικασίας, τα αγαπημένα πρόσωπα των εκλιπόντων θα παραλαμβάνουν τον «χουν» των νεκρών τους, τον οποίον θα μπορούν να χρησιμοποιήσουν για να φυτέψουν ένα δέντρο στη μνήμη του, λουλούδια κ.λπ.
Η κομποστοποίηση «προσφέρει μια εναλλακτική στην ταφή ή την αποτέφρωση και είναι μια φυσική διαδικασία, ασφαλής, βιώσιμη και θα επιτρέψει μια σημαντική οικονομία όσον αφορά τις εκπομπές CO2 και τη χρήση εδάφους», επισημαίνει η Κατρίνα Σπέιντ (Katrina Spade), η οποία ασκούσε πιέσεις στα μέλη του τοπικού Κογκρέσου για την θέσπιση του νόμου που θα την επέτρεπε.
Η νεαρή γυναίκα, η οποία υποστηρίζει με πάθος την εναλλακτική αυτή λύση εδώ και περισσότερα από δέκα χρόνια, δημιούργησε στο Σιάτλ την εταιρεία Recompose (ανασύνθεση), η οποία ανέπτυξε μια διαδικασία για την κομποστοποίηση νεκρών, την οποία ετοιμάζεται να εμπορευτεί.
Σύμφωνα με λεπτομέρειες που έδωσε στη δημοσιότητα η επιχείρηση, η διαδικασία αυτή συνίσταται πολύ απλά σε μια επιτάχυνση της φυσικής διαδικασίας αποσύνθεσης του σώματος, με την τοποθέτησή του μαζί με άχυρο, ροκανίδια και τριφύλλι σε ένα ατσάλινο κοντέινερ, όπου δημιουργούνται οι ιδανικές συνθήκες υγρασίας και οξυγόνωσης για να κάνουν τη δουλειά τους τα βακτήρια.
«Ολα κομποστοποιούνται, συμπεριλαμβανομένων των δοντιών και των οστών», αναφέρει η Recompose, διευκρινίζοντας ότι υπάρχουν στάδια στη διαδικασία κατά τα οποία αφαιρούνται ενδεχόμενα σφραγίσματα, βηματοδότες και άλλες προθέσεις που δεν είναι βιοδιασπώμενα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
