 |
|
|  Παρασκευή Ωρα 12.52μμ
----------------------------------------
Κύπρος
----------------------------------------
Τουρκοκύπριος αναζητά Ελληνοκύπριους για να τους επιστρέψει την περιουσία τους
----------------------------------------
ΕΔΩ ΛΕΥΚΩΣΙΑ.-(Ανταπόκριση Α.Βικέτος)
Ένας Τουρκοκύπριος, ο 57χρονος Εράι Οζέρ, που διαμένει στο κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου, αναζητά τους Ελληνούπριους ιδιοκτήτες για να τους επιστρέψει τη γη τους, την οποία του έδωσε το 2004 το παράνομο τουρκοκυπρακό καθεστώς στα χωριά Βώνη και Παλαίκυθρο.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ της τουρκοπριακής εφημερίδας «Αφρίκα» και σχετικό άρθρο του Σενέρ Λεβέντ στην εφημερίδα «Πολίτης», ο κ. Οζέρ δηλώνει έτοιμος να επιστρέψει στους νόμιμους ιδιοκτήτες τους, 4,5 στρέμματα στη Βώνη και 9,25 στρέμματα στο Παλαίκυθρο, για τα οποία κατέχει τουρκοκυπριακούς «τίτλους ιδιοκτησίας».
Σε δήλωσή του στον «Πολίτη» ο κ. Οζέρ αναφέρει ότι κατέχει χάρτη για τη γη στη Βώνη, ο οποίος μπορεί να βοηθήσει τους ιδιοκτήτες να την αναγνωρίσουν. Για την έκταση στο Παλαίκυθρο αναφέρει ότι δεν έχει στην κατοχή του οποιονδήποτε χάρτη, ωστόσο είναι έτοιμος να υποδείξει τα ακίνητα, εάν του σταλεί χάρτης από την ελληνοκυπριακή πλευρά.
Ο Τουρκοκύπριος αρθρογράφος, Σενέρ Λεβέντ, επισημαίνει: «Ο Εράι Οζέρ θα κάνει κάτι πολύ καλό, το οποίο δεν έχει κάνει κανείς μέχρι σήμερα. Κάτι που γίνεται για πρώτη φορά στην ιστορία μας. Θα παραδώσει στους πραγματικούς της ιδιοκτήτες την ελληνοκυπριακή γη που του έδωσε η διοίκηση στον βορρά».
«Δεν είναι δικά μου αυτά τα χώματα, πάρθηκαν με τη βία από τους ιδιοκτήτες τους, δεν μπορώ να τα αφήσω κληρονομιά στα παιδιά μου» είπε ο Οζέρ στον Τουρκοκύπριο αρθρογράφο.
Ο Σενέρ Λεβέντ στο άρθρο του γράφει ότι ο Εράι Οζέρ του ανέφερε πως το 1974 έγινε μάρτυρας πολύ τραγικών γεγονότων. Το σημαντικότερο, είπε, ήταν στο Παλαίκυθρο, στο μέρος που δολοφονήθηκαν μαζικά 24 Ελληνοκύπριοι, γυναίκες και παιδιά. Ο Εράι είδε ότι ένας στρατιώτης έβγαινε από το σπίτι κρατώντας στην αγκαλιά του ένα τραυματισμένο παιδί. Ένα μικρό παιδί που ήταν τραυματισμένο σε επτά σημεία του σώματός του. Ήταν το μοναδικό άτομο, που σώθηκε ως εκ θαύματος ανάμεσα στους δολοφονηθέντες. Ο Τούρκος διοικητής τούς έστησε όλους στη σειρά. Απηύθυνε στο παιδί την εξής ερώτηση στα αγγλικά: "Ποιος απ΄αυτούς το έκανε αυτό;". Το παιδί έδειξε με το χέρι του έναν που φορούσε πορτοκαλί φανελάκι. Ο στρατιωτικός διοικητής ακούμπησε το όπλο του στο πιγούνι του. "Μωρέ", του είπε, "να σε σκοτώσω σαν σκυλί τώρα; Κάνατε πέντε παράδες την τιμή του Τούρκου στρατιώτη;". Ακόμη ζει εκείνος ο άνδρας με το πορτοκαλί φανελάκι» κατέληξε ο Εράι Οζέρ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
