 |
|
|  Τρίτη 4/6
Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
Η έκθεση «Οι Έλληνες. Από τον Αγαμέμνονα στον Μέγα Αλέξανδρο», «ταξιδεύει» στη Νότια Κορέα
ΑΘΗΝΑ/ΑΠΕ-ΜΠΕ
Περισσότερα από 350 εκθέματα -κι ένα μουσειολογικά ευρηματικό σχεδιασμό που εστιάζει στον άνθρωπο- πλαισιώνουν την έκθεση «Οι Έλληνες. Από τον Αγαμέμνονα στον Μέγα Αλέξανδρο» («Τhe Greeks: Agamemnon to Alexander the Great»), που ταξιδεύει στη Νότια Κορέα. Συγκεκριμένα, όπως ενημερώνει το υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού με ανακοίνωσή του, η έκθεση, που θα παρουσιαστεί στο Seoul Arts Center του Hangaram Museum, από τις 5 Ιουνίου έως τις 15 Σεπτεμβρίου 2019, θα εγκαινιαστεί από τη γενική διευθύντρια Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομίας του ΥΠΠΟΑ, δρ. Πολυξένη Αδάμ - Βελένη.
«Η διοργάνωση μιας έκθεσης - επιτομής του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού αποτελεί ένα ιδιαίτερο πολιτιστικό γεγονός για την ασιατική χώρα, λόγω του έντονου ενδιαφέροντος του κορεατικού κοινού για την Ελλάδα και τον ελληνικό πολιτισμό, καθώς και της σημασίας της ανάδειξης της θεμελιώδους συμβολής του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού στη διαμόρφωση του σύγχρονου δυτικού κόσμου», σημειώνει το ΥΠΠΟΑ για την έκθεση «Τhe Greeks: Agamemnon to Alexander the Great», η οποία έχει ήδη παρουσιαστεί με «τεράστια επιτυχία και θεαματική προσέλευση επισκεπτών» σε τέσσερα μουσεία της Βόρειας Αμερικής από τον Δεκέμβριο του 2014 έως τον Οκτώβριο του 2016, και «αποτελεί πολιτιστικό γεγονός παγκόσμιας εμβέλειας».
«Αναδεικνύοντας τις όψεις του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, κεντρικό θεματικό άξονα αποτελεί ο "Έλληνας", από τον ανώνυμο επιφανή νεκρό στον μυθολογικό άνακτα Αγαμέμνονα και από τον επώνυμο αριστοκράτη σε "επιφανείς άνδρες" του πνεύματος -Πλάτωνα και Αριστοτέλη- και του ιστορικού γίγνεσθαι -Φίλιππο και Αλέξανδρο. Το χρονολογικό της πλαίσιο καλύπτει την περίοδο από την Εποχή του Λίθου μέχρι την Ελληνιστική περίοδο, από το 6000 π.Χ. περ. μέχρι τον 2ο αι. π.Χ.», αναφέρει το ΥΠΠΟΑ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
