 |
|
|  Πέμπτη 6/6
Ο επικεφαλής μιας εκκλησίας με έδρα το Μεξικό κατηγορείται για βιασμούς και παραγωγή παιδικής πορνογραφίας
Reuters,ΑΠΕ-ΜΠΕ
Ο επικεφαλής μιας εκκλησίας με έδρα το Μεξικό, που έχει περισσότερους από ένα εκατομμύριο πιστούς παγκοσμίως, συνελήφθη στην Καλιφόρνια και κατηγορείται για διάφορα εγκλήματα, μεταξύ των οποίων διακίνηση προσώπων, παραγωγή παιδικής πορνογραφίας και βιασμό ανηλίκου.
Κατηγορίες απαγγέλθηκαν εναντίον του 50χρονου Νάασον Χοακίν Γκαρσία, επικεφαλής της εκκλησίας «La Luz del Mundo» («Το φως του κόσμου»), αφού συνελήφθη στο διεθνές αεροδρόμιο του Λος Άντζελες, ανακοίνωσαν εισαγγελείς.
Η εκκλησία χαρακτήρισε αβάσιμες τις κατηγορίες. «Ο Απόστολος του Ιησού Χριστού, ο αδελφός Νάασον Χοακίν Γκαρσία, συμπεριφερόταν πάντα με πλήρη σεβασμό προς τον νόμο, τους θεσμούς και την αξιοπρέπεια των ανθρώπων», αναφέρει σε ανακοίνωση στον ιστότοπό της.
Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, το οποίο εκτείνεται σε 19 σελίδες, ο Γκαρσία ήταν γνωστός ως «ο Απόστολος» και τα παιδιά της εκκλησίας μάθαιναν ότι αν τον παράκουγαν, αψηφούσαν τον Θεό.
Όπως αναφέρει η εισαγγελία, τρεις ανήλικοι και μία ενήλικη γυναίκα κακοποιήθηκαν, με ένα παιδί και μία γυναίκα να έχουν πέσει θύματα βιασμού. Άλλοι αναγκάστηκαν να επιδοθούν σε σεξουαλικές πράξεις και αισθησιακούς χορούς για τον Γκαρσία «φορώντας πολύ λίγα ρούχα».
Η εκκλησία ανέφερε ότι εμπιστεύεται το δικαστικό σύστημα των ΗΠΑ ενώ πρόσθεσε: «Απορρίπτουμε κατηγορηματικά τις ψευδείς κατηγορίες που έχουν διατυπωθεί εναντίον του».
Στην ανακοίνωσή τους οι εισαγγελείς τονίζουν ότι ο Γκαρσία και οι συγκατηγορούμενοι του διέπραξαν συνολικά 26 εγκλήματα στη νότια Καλιφόρνια σε διάστημα περίπου τεσσάρων ετών. Τα ονόματα των θυμάτων δεν αποκαλύπτονται.
Συγκατηγορούμενοι του Γκαρσία είναι η Αλόντρα Οκάμπο, η Αζαλέα Ράνγκελ Μελέντες και η Σουζάνα Μεδίνα Οαχάκα, που συνδέονται με την εκκλησία La Luz del Mundo. Η Οκάμπο και η Οαχάκα έχουν συλληφθεί, ενώ ένταλμα σύλληψης έχει εκδοθεί εναντίον της Μελέντες.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
