|
| Κυριακή 16/6
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ εν καιρώ ΠΟΛΕΜΟΥ- Από τα χαρακώματα
των μαχών... στα σκάμματα των ανασκαφών
Aπό το Αρχαιολογικό Μουσείο Κιλκίς
στο Γενί Τζαμί Θεσσαλονίκης με διάρκεια από 27 Ιουνίου 2019 έως 28 Σεπτεμβρίου
2019
Κιλκίς.-
Η έκθεση αφηγείται πολλές ιστορίες που αφορούν τη Μνήμη του Μεγάλου Πολέμου
στα πεδία των μαχών του Μακεδονικού Μετώπου στο Κιλκίς. Ειδικό αντικείμενό της
αποτελεί η συνάντηση των χαρακωμάτων του Μακεδονικού Μετώπου (1915 - 1918) με
οικιστικά κατάλοιπα και ταφικούς τύμβους προϊστορικών και πρωτο-ιστορικών
περιόδων (περ. 1400 έως 700 π.Χ.). Η τυχαία αυτή συνάντηση οδήγησε στην έναρξη
της αρχαιολογικής έρευνας στην Κεντρική Μακεδονία λίγα χρόνια μετά τη λήξη του Α'
Παγκοσμίου Πολέμου.
Η δομή της έκθεσης αναπτύσσεται σε τρεις θεματικές ενότητες: «Ο Μεγάλος Πόλεμος
και το Μακεδονικό Μέτωπο», «Το Κιλκίς στη σκιά του πολέμου» και «Οι ανασκαφικές
τομές στα χαρακώματα».
Η έκθεση υποστηρίζεται από πλούσιο και ποικίλο αρχειακό και οπτικό υλικό (καρτ
ποστάλ), προερχόμενο από πολλά και διαφορετικά αρχεία (Βρετανική Σχολή Αθηνών,
Imperial War Museum, Κέντρο Ιστορίας Θεσσαλονίκης, Ίδρυμα Μουσείου
Μακεδονικού Αγώνα, Γενικά Αρχεία του Κράτους κ.ά.) και από επιλεγμένα
αρχαιολογικά αντικείμενα προερχόμενα από τις πρώτες ανασκαφές τόσο στη διάρκεια
όσο και αμέσως μετά τον πόλεμο.
Επίσης, στην έκθεση παρουσιάζονται σημαντικά στρατιωτικά αντικείμενα από τη
Συλλογή του Συνταγματάρχη ε.α. Βασίλειου Νικόλτσιου, διοράματα αναπαράστασης
οχυρωματικών εγκαταστάσεων (του Ελληνικού Συλλόγου Φίλων Ιστορίας και
Παιχνιδιών Στρατηγικής και του κυρίου Νικόλτσιου) καθώς και εκπαιδευτικό
οπτικοακουστικό υλικό (video 8’’).
H φιλοσοφία σχεδιασμού της έκθεσης, του οποίου η σύλληψη και υλοποίηση έγινε από
την εταιρεία Polyptychon Yπηρεσίες Πολιτισμού, βασίζεται σε τρεις βασικές αρχές:
αρθρωτή σχεδίαση, εύκολη μεταφορά και χρήση αποκλειστικά φιλικών προς το
περιβάλλον υλικών. Ο σχεδιασμός της έκθεσης είναι πολυαισθητηριακός, καθώς
συνθέτει την παρουσίαση αυθεντικών μουσειακών αντικειμένων, το ψηφιακό έκθεμα
και τον ηχητικό σχεδιασμό, απαραίτητο για τη δημιουργία μιας ολιστικής
οπτικοακουστικής μουσειακής εμπειρίας.
Η παρουσίαση της έκθεσης στο Γενί Τζαμί Θεσσαλονίκης υποστηρίζεται από την
Εφορεία Αρχαιοτήτων Πόλης Θεσσαλονίκης και από τον Δήμο Θεσσαλονίκης.
Τα εγκαίνια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν στο Γενί Τζαμί Θεσσαλονίκης, την
Πέμπτη 27 Ιουνίου 2019, ώρα 20.30 μ.μ.
Στα εγκαίνια της έκθεσης συμμετέχει το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος με τρεις
ηθοποιούς του, οι οποίοι θα αναγνώσουν κείμενα των Ναπολέοντα Λαπαθιώτη,
Στρατή Μυριβήλη και Ferdinand Florent Fels, δίνοντας μια ιδιαίτερη νότα για τις
συνθήκες που επικρατούσαν στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης κατά την άφιξη των
συμμαχικών δυνάμεων του Μακεδονικού Μετώπου μεταξύ 1915-1918, καθώς και στα
ειδεχθή χαρακώματα του Μεγάλου Πολέμου. Τα ποιήματα θα διαβάσουν οι ηθοποιοί
του ΚΘΒΕ: Νεφέλη Ανθοπούλου, Γιώργος Κολοβός, Κωνσταντίνος Χατζησάββας.
Την εκδήλωση των εγκαινίων θα επενδύσει μουσικά το συγκρότημα Rabbit Hole.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|