 |
|
|  Tρίτη 2/7
ΘΕΣΕΙΣ και ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ
ΔΟΥΛΕΙΑ ΟΙ ΡΑΦΤΑΔΕΣ
Γιουρούσι για
την ...εξουσία!
Γράφει ο Δημοσιογράφος,ΧΡΗΣΤΟΣ ΤΣΑΝΤΗΛΑΣ
Λάρισα
ΛΟΙΠΟΝ μου πέρασε μια σκέψη, περίεργη, παράλογη και αναμφιβόλως εξωπραγματική. Ότι έγιναν δηλαδή οι βουλευτικές εκλογές κανονικά, (ο Τούρκος δεν μας επιτέθηκε ώστε να υπήρχε λόγος αναβολής τους) και ότι αυτό το λαμπρό παιδί, ο Αλέξης, κάπου κοντά στα μεσάνυχτα εκείνης της Κυριακής, άρχισε να πανηγυρίζει τη νέα εκλογική του νίκη, μια νίκη που μόνο με ένα θαύμα θα μπορούσε να επιτευχθεί, εξαιτίας της μεγάλης διαφοράς με το κόμμα της Ν. Δ. στην ήττα του στις ευρωεκλογές...
ΤΟ έλεγα ως απίθανο σενάριο σε φίλο μου, που κι αυτός πιστεύει ότι στην χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας όλα μπορεί να συμβούν, για να με ρωτήσει αμέσως με ειρωνία: «κι ύστερα, ξέρω...ξύπνησες». Του λέω λοιπόν έχω αηδιάσει με όλο αυτό το «προεξοφλημένο» εκλογικό αποτέλεσμα. Οτι αρχίζει και μου τη δίνει η υπεραισιοδοξία των περισσότερων υποψηφίων βουλευτών της αξιωματικής αντιπολίτευσης, διότι όλο αυτό το σκηνικό που παρακολουθούμε από την τηλεόραση μου κάνει με πολεμική ταινία εποχής...«γιουρούσι για την εξουσία». Η αλλιώς, έλα και την πήραμε την πόλη... Πήραν φόρα δικέ μου του λέω, δεν προφταίνουν οι ραφτάδες να φτιάχνουν κοστούμια βουλευτικά και υπουργικά!
ΑΝΑΡΩΤΙΕΜΑΙ όμως, γιατί άραγε να βιάζονται τόσο πολύ να μας κυβερνήσουν ξανά εκείνοι που περίπου πριν μια πενταετία μας κυβερνούσαν παρέα με τους πράσινους του ΠΑΣΟΚ; Τη μόνη λογική εξήγηση που βρίσκω είναι μήπως, λέω γω τώρα, μήπως θέλουν να επανορθώσουν για τα μνημόνια που υπέγραψαν κι αυτοί και τα μέτρα που πήραν και βύθισαν σε πέλαγος απελπισίας τους Έλληνες; Ή μήπως νομίζουν ότι η χώρα βρίσκεται σε πιο ομαλούς δρόμους από τότε που παλεύει να βγει από τον βούρκο της κρίσης και των δανείων και έτσι θα μπορέσουν αυτή τη φορά να χαρούν και να ασκήσουν πραγματικά εξουσία, δίχως δεσμεύσεις, δίχως εντολές και δίχως οι σποφασεις τους να χρειάζονται την έγκριση των δανειστών;
ΟΤΙ πάντως και να είναι, η εξουσία είναι γλυκιά. Όλοι θα την κυνηγήσουν. Κερδισμένοι και χαμένοι, όλοι θα βολευτούν. Είναι ένα παιχνίδι εναλλαγής στην κυβέρνηση, για δυο παίχτες. Πρώτα αυτοί, ύστερα σειρά οι άλλοι. Και ξανά εναλλαγές, μεταξύ τους μια οι μεν, μια οι δε. Οι ψηφοφόροι αντέχουν ακόμα. Δεν βαρέθηκαν να ακούν τις υποσχέσεις των σωτήρων, φαίνεται τους πείθουν, παραδόθηκαν αμαχητί σε μια παράδοση εναλλαγής πολιτικών και πολιτικών, οι αντιστάσεις κάηκαν, οι ελπίδες εξανεμίστηκαν, η ουσία είναι ότι έτσι ή αλλιώς, μια δεκαετία για όλους πήγε στράφι. Είθε να δούμε καλύτερες ημέρες μετα και από αυτή την εκλογική αναμέτρηση.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
