Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Σάββατο 6/7

Επιστήμη - Περιβάλλον
BR> Φυτέψτε ένα τρισεκατομμύριο νέα δένδρα σε όλο τον κόσμο για να «φρενάρουν» την κλιματική αλλαγή, προτείνουν επιστήμονες



ΑΠΕ-ΜΠΕ

Μια μαζική φύτευση και αποκατάσταση δένδρων σε όλο τον κόσμο, η οποία θα αυξήσει τον αριθμό τους σχεδόν κατά το ένα τρίτο σε σχέση με σήμερα - πράγμα που σημαίνει έως ένα τρισεκατομμύριο έξτρα δένδρα- θα αποτελέσει τον πιο αποτελεσματικό και οικονομικό τρόπο για να «φρενάρει» η ανθρωπότητα την κλιματική αλλαγή και να κερδίσει πολύτιμο χρόνο, εωσότου βρει άλλες λύσεις για να περιορίσει δραστικά την εκπομπή «αερίων του θερμοκηπίου». Αυτό υποστηρίζει μια νέα επιστημονική μελέτη, αν και άλλοι επιστήμονες εμφανίσθηκαν σκεπτικιστές κατά πόσο μια τέτοια πρόταση είναι ρεαλιστική και όντως αποτελεσματική, κάνοντας λόγο για κάτι «πολύ καλό, για να είναι αληθινό». Οι ερευνητές του Ελβετικού Ομοσπονδιακού Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Ζυρίχης (ΕΤΗ), με επικεφαλής τον Ζαν-Φρανσουά Μπαστέν, που ανέλυσαν δορυφορικές παρατηρήσεις για περίπου 78.000 δάση και έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Science", υπολόγισαν πόσα πρόσθετα δένδρα μπορεί να υποστηρίξει ο πλανήτης και ο αριθμός αυτός είναι πολύ μεγαλύτερος από προηγούμενες εκτιμήσεις. Η μελέτη εκτιμά ότι είναι δυνατό να φυτευτεί ανά τη Γη μια έκταση δένδρων της τάξης ων εννέα δισεκατομμυρίων στρεμμάτων, δηλαδή περίπου όση είναι η έκταση των ΗΠΑ. Αν αυτό συνέβαινε, τότε τα νέα δένδρα θα απορροφούσαν μια ποσότητα περίπου 205 γιγατόνων διοξειδίου του άνθρακα, που δεν θα κατέληγε στην ατμόσφαιρα (επιφέροντας μείωση κατά 25% των συνολικών εκπομπών) και έτσι θα συγκρατιόταν η άνοδος της θερμοκρασίας. Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι μια εκτεταμένη παγκόσμια δενδροφύτευση θα μπορούσε να οδηγήσει στη μείωση έως κατά τα δύο τρίτα των ανθρωπογενών εκπομπών άνθρακα. Είναι γνωστό ότι τα δένδρα απορροφούν ατμοσφαιρικό διοξείδιο και συμβάλλουν στη μάχη κατά της κλιματικής αλλαγής. Η Διακυβερνητική Επιτροπή του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) έχει πει ότι αν ο κόσμος θέλει να περιορίσει την άνοδο της θερμοκρασίας στον ενάμισι βαθμό Κελσίου έως το 2050, σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα, τότε χρειάζονται άλλα δέκα δισεκατομμύρια στρέμματα δασοκάλυψης. Το πρόβλημα ήταν ότι επικρατούσε αβεβαιότητα μέχρι τώρα για το πόσα δένδρα ακόμη μπορεί να «σηκώσει» ο πλανήτης. Η νέα μελέτη μεταφέρει το αισιόδοξο μήνυμα ότι-αν υπάρχει βούληση- είναι εφικτή η μαζική δενδροφύτευση και μάλιστα επισημαίνει σε ποιά σημεία θα ήσαν πιο χρήσιμο να φυτευτούν τα δένδρα κατά της κλιματικής αλλαγής.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία