 |
|
|  Σάββατο 6/7
ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ
Η Jaguar Land Rover ανακοίνωσε επένδυση πολλών εκατομμυρίων στερλινών
για την κατασκευή ηλεκτρικών οχημάτων στο Ηνωμένο Βασίλειο
AFP,Reuters,AΠΕ-ΜΠΕ
Η βιομηχανία κατασκευής αυτοκινήτων πολυτελείας Jaguar Land Rover, που
είναι και η μεγαλύτερη της Βρετανίας, ανακοίνωσε πως προχωρεί
σε μια επένδυση πολλών εκατομμυρίων στερλινών για την κατασκευή
ηλεκτρικών οχημάτων στη Βρετανία, μια καλή είδηση για τη βρετανική
αυτοκινητοβιομηχανία που πλήττεται από τις αβεβαιότητες σχετικά με το
Brexit και τη μείωση των πωλήσεων ντιζελοκίνητων οχημάτων.
Η εταιρεία έχει στόχο να προσφέρει από το 2020 μια ηλεκτροκίνητη
επιλογή για όλα τα νέα μοντέλα της.
Η Jaguar Land Rover (JLR), η οποία κατασκεύασε πέρυσι το 30% του 1,5
εκατομμυρίου οχημάτων που κυκλοφόρησαν πέρυσι στη Βρετανία, θα
κατασκευάσει τα νέα ηλεκτρικά οχήματά της στο εργοστάσιο του Κασλ
Μπρόμγουιτς στην κεντρική Αγγλία, αρχίζοντας από το πολυτελές σεντάν
της, το XJ.
«Το μέλλον της μετακίνησης είναι ηλεκτρικό και, ως μια βρετανική
εταιρεία με όραμα, είμαστε προσηλωμένοι στο να κατασκευάσουμε στο
Ηνωμένο Βασίλειο την επόμενη γενιά των οχημάτων μας με μηδενικές
εκπομπές καυσαερίων», δήλωσε ο διευθύνων σύμβουλος Ραλφ Σπετ.
Η JLR έχει από καιρό προειδοποιήσει για τους κινδύνους από ένα Brexit
χωρίς συμφωνία και για την ανάγκη να μην υπάρξουν τριβές στο εμπόριο
με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Όμως έχει υπογράψει μια συμφωνία με τους
εργάτες στο εργοστάσιο του Κασλ Μπρόμγουιτς να περάσουν από την
εργάσιμη εβομάδα των 5 ημερών σε εργάσιμη εβδομάδα 4 ημερών με τον
ίδιο αριθμό ωρών, κάτι που αναμένεται ότι θα επιτρέψει στο εργοστάσιο
να λειτουργεί πιο αποδοτικά.
Η ανακοίνωση της επένδυσης πραγματοποιήθηκε έπειτα από
αρκετούς ταραχώδεις μήνες για την εταιρεία, η οποία ανακοίνωσε
νωρίτερα τον Ιανουάριο την περικοπή 4.500 θέσεων εργασίας και ζημιά
3,66 δισεκ. στερλινών κατά την περίοδο 2018/19.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
