 |
|
|  Τετάρτη 10/7
Ο Τραμπ χαρακτηρίζει τον βρετανό πρεσβευτή στην Ουάσινγκτον... « πολύ ηλίθιο τύπο» !!
AFP,AΠΕ-ΜΠΕ
Ο αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ χαρακτήρισε τον βρετανό πρεσβευτή στην Ουάσινγκτον «πολύ ηλίθιο τύπο», επαναλαμβάνοντας παράλληλα τις επιθέσεις του εναντίον της πρωθυπουργού Τερέζα Μέι και υποστηρίζοντας πως οι διαπραγματεύσεις για το Brexit ήταν μια «καταστροφή».
Οι σχέσεις ανάμεσα στις ΗΠΑ και τη Βρετανία περνούν από μια θύελλα μετά τη δημοσιοποίηση διπλωματικών τηλεγραφημάτων στα οποία ο διπλωμάτης Κιμ Νταρόκ επικρίνει έντονα την κυβέρνηση Τραμπ.
Ο αμερικανός πρόεδρος είχε δηλώσει την Δευτέρα, πως οι ΗΠΑ «δεν θα έχουν πλέον καμιά επαφή» με τον πρεσβευτή, όμως η Τερέζα Μέι εξέφρασε γρήγορα την υποστήριξή της προς τον βρετανό διπλωμάτη.
Ο αμερικανός δισεκατομμυριούχος επανέλαβε τις επιθέσεις του μέσω του Twitter: «Ο παλαβός πρεσβευτής τον οποίο πάσαρε το Ηνωμένο Βασίλειο στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν είναι κάποιος που μας ενθουσιάζει, είναι ένας πολύ ηλίθιος τύπος».
Υπογραμμίζοντας πως δεν γνωρίζει τον Νταρόκ, ο Τραμπ προσθέτει πως άκουσε να λένε ότι ο πρεσβευτής είναι «ένας ανόητος αλαζόνας».
«Πείτε του πως οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν πλέον μακράν την καλύτερη οικονομία και τις καλύτερες ένοπλες δυνάμεις στον κόσμο και πως αμφότερες γίνονται μεγαλύτερες, καλύτερες και πιο ισχυρές... Ευχαριστώ κ. Πρόεδρε», συνέχισε.
Ο Τραμπ αναφέρεται επίσης στη έξοδο της Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση, προτείνοντας να μιλήσει ο πρεσβευτής «με τη χώρα του και με την πρωθυπουργό Μέι σχετικά με τις αποτυχημένες διαπραγματεύσεις τους για το Brexit και να μην ενοχλείται από την κριτική μου για τον τρομερό τρόπο με τον οποίο αυτές έγιναν».
«Είπα στην Τερέζα Μέι πώς να πραγματοποιήσει αυτή τη συμφωνία, όμως εκείνη έπραξε με τον γελοίο τρόπο της -- ανίκανη να τα καταφέρει. Μια καταστροφή!», προσθέτει ο Τραμπ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
