 |
|
|  Κυριακή 14/7
Αμερικανοί ερευνητές λένε ότι νίκησαν τη γήρανση
Die Zeit,ΑΠΕ-ΜΠΕ
Γκριζομάλληδες άνδρες που βλέπουν ξανά να σκουραίνουν τα μαλλιά τους και κυρίως τα βιολογικά τους ρολόγια να γυρίζουν προς τα πίσω. «Αμερικανοί ερευνητές λένε ότι έχουν αναζωογονήσει εννέα ανθρώπους. Μπορεί να είναι αλήθεια;» διερωτάται η γερμανική Die Zeit.
Mια επανάσταση που θα αλλάξει ριζικά τη ζωή μας διακηρύσσει ο Γκρεγκ Φέιχι, δρ Βιολογίας και επιστημονικός διευθυντής της Intervene Immune, μιας βιοφαρμακευτικής εταιρείας που έχει την έδρα της κοντά στο Λος Άντζελες. Ο Φέιχι ήταν ένας από τους ομιλητές στο φετινό Συνέδριο για τη Γήρανση του Ιδρύματος Leaf. Τίτλος της παρουσίασής του: "Αντιστροφή της ανθρώπινης γήρανσης τώρα!"
«Για πρώτη φορά στην ιστορία του ανθρώπινου γένους, κατορθώσαμε να γυρίσουμε πίσω το ρολόι της ζωής, εξηγεί ο επιστήμονας. «Ένας συνδυασμός γνωστών δραστικών ουσιών γυρισε πίσω κατά δυόμισι χρόνια τη βιολογικη ηλικία σε εννέα εθελοντές» υποστηρίζει ο Φέιχι.
Ακούγεται απίστευτο. Και πάντα, όταν κάτι ακούγεται απίστευτο στην επιστήμη, χρειάζεται προσοχή. Σε αυτή την περίπτωση, ακόμη πιο εξαιρετική προσοχή. Στην πραγματικότητα, τα αποτελέσματα που παρουσιάζει ο Φέιχι δεν έχουν ακόμη παρουσιαστεί σε επιστημονικό περιοδικό. Επομένως, δεν έχουν αντιμετωπίσει τον κριτικό έλεγχο άλλων επιστημόνων. Αυτό θα συμβεί αργότερα εντός του έτους, λέει ο Φέιχι αυτό το έτος. Επιπλέον, η πειραματική εθελοντική ομάδα είναι πολύ μικρή: Μόλις εννέα άνδρες - και καμία γυναίκα - έχουν λάβει τα φάρμακα αυτά και μέχρι στιγμής δεν υπάρχει ομάδα ελέγχου.
Κάποιες λεπτομέρειες της μελέτης αξιολογούνται επί του παρόντος από επιστήμονες δυο αμερικανικών πανεπιστημίων. Το κείμενο της μελέτης αυτής δόθηκε στη ZEIT ONLINE υπό την προϋπόθεση αυστηρής εμπιστευτικότητας. Ως εκ τούτου η γερμανική εφημερίδα αναφέρει μόνον τα αποτελέσματα που δημοσιοποιήθηκαν την Παρασκευή στη Νέα Υόρκη.
Οι συνέπειες μιας τέτοιας θεραπείας θα ήταν ανυπολόγιστες φυσικά για την κοινωνία μας. Τα ευρήματα της ομαδας του Φέιχι και της εταιρείας του αξιολογούνται ήδη στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες και το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ.
«Αν αποδειχθεί ότι κάτι τέτοιο όντως ισχύει και η ομάδα του Φέιχι έχει πραγματικά καταφέρει να αναζωογονήσει τους ανθρώπους τι θα σημαίνει αυτό για την κοινωνία μας; Πόσο ριζικά θα άλλαζε ο σχεδιασμός της ζωής, οι οικογενειακές δομές και τα ασφαλιστικά συστήματα; Ποιος θα χρειάζεται τον Θεό όταν εξαφανίζεται ο θάνατος;» διερωτάται η Die Zeit.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
