Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Δευτέρα 15/7

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

Canal d' amour: Η παραλία της Αγάπης της Κέρκυρας



Κέρκυρα/ΑΠΕ-ΜΠΕ

Είναι από τις πιο όμορφες και φημισμένες παραλίες της Κέρκυρας, γνωστή σε όλη την Ευρώπη, αλλά και παγκοσμίως, καθώς πρόκειται για την παραλία που την επισκέπτονται τα ζευγάρια που θέλουν να μείνουν για πάντα μαζί ή όσοι ψάχνουν για την αληθινή αγάπη. Η παραλία Canal d' amour ή παραλία της Αγάπης βρίσκεται στη βόρεια Κέρκυρα, στο Σιδάρι, στο δυτικό άκρο της βόρειας ακτής της Κέρκυρας, σε απόσταση 32 χιλιομέτρων από την πόλη. Η ιδιαιτερότητά του είναι τα αυλακωτά, λευκά σμιλευμένα αργιλώδη βράχια, που υψώνονται μέσα στη θάλασσα δημιουργώντας να μοναδικό κανάλι, που ο μύθος θέλει όσα ζευγάρια το κολυμπήσουν να μείνουν για πάντα ερωτευμένα ή όσοι καταφέρουν και κολυμπήσουν μέχρι την τελευταία άκρη του να βρουν τον έρωτα της ζωής τους. Δεν είναι λίγοι όμως και εκείνοι, κυρίως οι Ευρωπαίοι, που θα προτιμήσουν από το να το διασχίσουν κολυμπώντας, να ρίξουν ένα νόμισμα στο βυθό της θάλασσας ευχόμενοι να γνωρίσουν την πραγματική αγάπη. «Πρόκειται για έναν μοναδικό σημείο, που όμοιο του υπάρχει ακόμη ένα στην Κρήτη. Οι επισκέπτες που έρχονται στην περιοχή είναι χιλιάδες κάθε χρόνο, ενώ πέρυσι μας επισκέφθηκε και ένας διάσημος ποδοσφαιριστής παγκοσμίου κλάσης», αναφέρει μεταξύ άλλων ο 34χρονος επιχειρηματίας Σπύρος Αυλωνίτης. «Το Κανάλ ντ’ αμούρ, έχει φιλοξενήσει άλλωστε πολλά κινηματογραφικά συνεργεία και οι σκηνές του έχουν μεταφερθεί σε όλη την υφήλιο» θα επισημάνει. Εκτός όμως από τον έρωτα και την αγάπη, το Κανάλ ντ’ αμούρ είναι ευρέως πλέον γνωστό για τις αποτοξινωτικές, ευεργετικές, ίσως και θεραπευτικές του ιδιότητες που αποδίδονται στα μεγάλα αποθέματα αργίλου που έχει η θαλάσσια περιοχή, αλλά και οι μοναδικοί βράχοι από άργιλο, που έχουν διαβρωθεί από τον άνεμο και την αλμύρα και επεκτείνονται μέσα στη θάλασσα, δημιουργώντας μικρούς κολπίσκους και πανέμορφες σπηλιές. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που κάθονται πάνω στους σμιλεμένους βράχους και με ένα κομμάτι αργίλου αλείφουν το σώμα και τα μαλλιά τους κάνοντας μία μοναδική φυσική αργιλοθεραπεία. Η περιοχή είναι γνωστή από την αρχαία Ελλάδα. Στο Σιδάρι σε ανασκαφές έχουν εντοπιστεί ίχνη οικισμού της Νεολιθικής Εποχής, ενώ αποκαλύφθηκε οικισμός της μεσολιθικής εποχής, καθώς και κεραμική νεολιθικής περιόδου. Όπως και να έχει το Κανάλ ντ’ αμούρ, είναι ένας ζωντανός πίνακας ζωγραφικής, απαράμιλλης ομορφιάς και αποτελεί από τη δεκαετία του ’60 από τους δημοφιλέστερους προορισμούς της Κέρκυρας. Κάθε χρόνο τιμάται με τη γαλάζια σημαία, ενώ ενδείκνυται για καταδύσεις και διάφορα θαλάσσια σπορ.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία