 |
|
|  Παρασκευή 19/7
ΠΡΟΣΩΠΑ
Μαργαρίτης Σχοινάς, η πρόταση της κυβέρνησης της Ελλάδας για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Βρυξέλλες/ΑΠΕ-ΜΠΕ/Χριστίνα Βασιλάκη
Με μακρά θητεία στα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα και πρωταγωνιστικό ρόλο στην αποκλιμάκωση της κρίσης χρέους το 2015, ο Μαργαρίτης Σχοινάς είναι η πρόταση της ελληνικής κυβέρνησης για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Ο Μ. Σχοινάς τα τελευταία πέντε χρόνια ήταν το σημείο αναφοράς όλων των δημοσιογράφων στις Βρυξέλλες, αφού κατείχε τη θέση του επικεφαλής εκπροσώπου Τύπου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, κάτι που αποτελούσε προσωπική επιλογή του απερχόμενου προέδρου της Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ. Από τη θέση αυτή, συμμετείχε σε όλο το φάσμα των παρασκηνιακών διεργασιών την περίοδο της κρίσης, καταφέρνοντας να υπηρετήσει τον θεσμικό του ρόλο ακόμα κι όταν η Ελλάδα βρισκόταν υπό την απειλή της εξόδου από το ευρώ.
Υπήρξε μια από τις βασικές πηγές πληροφόρησης του προέδρου Γιούνκερ για τα ελληνικά πράγματα, ιδιαίτερα για τους πολιτικούς συσχετισμούς στη χώρα, αλλά και για την κατάσταση που επικρατούσε στην ελληνική κοινωνία.
Με επικοινωνιακό χάρισμα και αίσθηση του χιούμορ, αντιμετώπισε αποτελεσματικά τον Τύπο σε κάποιες από τις πιο κρίσιμες στιγμές της Επιτροπής Γιούνκερ. Πέρα από τις διαπραγματεύσεις για την Ελλάδα – κατά τις οποίες τα αντικρουόμενα συμφέροντα δημιουργούσαν συνθήκες μάχης τόσο μεταξύ χωρών, όσο και μεταξύ των ευρωπαϊκών θεσμών – ο Μ. Σχοινάς είχε να διαχειριστεί θέματα όπως το Brexit, την πρωτόγνωρη προσφυγική κρίση καθώς και άλλα λεπτά ζητήματα που αφορούσαν την Επιτροπή.
Πεπεισμένος ευρωπαϊστής, ο Μ. Σχοινάς αφιέρωσε τις σπουδές και την καριέρα του εξ ολοκλήρου στην ευρωπαϊκή προοπτική. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1962 και σπούδασε Νομικά στο ΑΠΘ και Δημόσια Διοίκηση και Πολιτική στο London School of Economics. Ήταν από τους πρώτους Έλληνες που φοίτησαν στο Κολέγιο της Ευρώπης στη Μπριζ με υποτροφία του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας, ενώ υπήρξε ερευνητικός υπότροφος στο πλαίσιο του προγράμματος που φέρει το όνομα του Ρομπέρ Σουμάν (Robert Schuman) στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Από το 1990 και μετά υπηρέτησε σε γραφεία ξένων επιτρόπων και το 2004 έγινε διευθυντής του γραφείου του πρώτου Επιτρόπου της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, του Μάρκου Κυπριανού.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
