Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Tρίτη 24/7

ΟΜΟΓΕΝΕΙΑ-ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ

Άνοιγμα γραφείου ΕΟΤ στην Αυστραλία ζητούν οι Έλληνες ομογενείς



ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ/ΑΠΕ-ΜΠΕ

Τη δημιουργία γραφείου ΕΟΤ στην Αυστραλία επιθυμούν οι Έλληνες ομογενείς που εκτιμούν ότι με αυτόν τον τρόπο θα αυξηθεί ο αριθμός των τουριστών προς την Ελλάδα και για να διευκολύνουν τις διαδικασίες παραχωρούν στο ελληνικό κράτος, τον χώρο και τον εξοπλισμό που απαιτείται. Τα παραπάνω δήλωσε ο πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Αυστραλίας, Βασίλης Παπαστεργιάδης, εξηγώντας ότι πρόκειται για μια πρόταση που είχε γίνει και στην προηγούμενη ηγεσία του υπουργείου Τουρισμού αλλά δεν καρποφόρησε και πρόσφατα την επανέλαβαν στον νέο υπουργό Χάρη Θεοχάρη. «Πριν από τέσσερα χρόνια η κοινότητα απέκτησε ένα 15όροφο κτίριο, το οποίο στεγάζει το πολιτιστικό μας κέντρο. Προτείναμε, λοιπόν, να παραχωρήσουμε ορισμένα γραφεία και να τα επιπλώσουμε για να υπάρχει παρουσία του ΕΟΤ και στην Μελβούρνη, η οποία πιστεύουμε ότι θα βοηθήσει να έρθουν περισσότεροι όχι μόνο Έλληνες αλλά και μη Έλληνες από την Αυστραλία στην Ελλάδα. Το προτείναμε και στην πρώην υπουργό, την κ. Κουντούρα πριν από περίπου τρία χρόνια, η οποία το είδε πολύ θετικά αλλά οι διαδικασίες δεν προχώρησαν. Πρόσφατα συναντηθήκαμε στην Αθήνα με τον νυν υπουργό τουρισμού Χάρη Θεοχάρη και το θέσαμε εκ νέου. Όντας μόνο λίγες μέρες υπουργός, δεν ήταν φυσικά σε θέση να μας απαντήσει αλλά μας είπε ότι θα το μελετήσει και θα επικοινωνήσουμε ξανά«», σημείωσε ο κ. Παπαστεργιάδης. Όπως ανέφερε ο πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Αυστραλίας, οι Αυστραλοί είναι τουρίστες που -σύμφωνα με τα στοιχεία- ξοδεύουν πολλά χρήματα και έχουν τον μεγαλύτερο χρόνο παραμονής σε έναν προορισμό σε σχέση με τους υπόλοιπους. «Την Ελλάδα την επιλέγουν και πολλοί άλλοι, όχι μόνο ομογενείς. Εμείς, οι Έλληνες, αισθανόμαστε ότι είναι η οικογένειά μας -με την ευρύτερη έννοια- ενώ μας αρέσει να ζούμε τα ήθη και τα έθιμα στον τόπο μας. Αυτό που μας τραβάει στην Ελλάδα είναι το κλίμα, οι γεύσεις, το φαγητό αλλά κυρίως το φιλότιμο των Ελλήνων, η ζεστασιά και η φιλία που αισθανόμαστε», υπογράμμισε ο κ. Παπαστεργιάδης. Στην Αυστραλία ζουν περίπου 700.000 Έλληνες συνολικά, ενώ στη Μελβούρνη περίπου 300.000, σύμφωνα με τον πρόεδρο της Ελληνικής Κοινότητας. «Μετά τους μετανάστες που ήρθαν στην Αυστραλία τις δεκαετίες του 1960 και 1970, τα τελευταία χρόνια, δηλαδή μετά το 2012 ήρθε ένα νέο κύμα Ελλήνων περίπου 100.000 στον αριθμό», πρόσθεσε.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία