 |
|
|  Τρίτη 30/7
Οργάνωση «φάντασμα»,στις ΗΠΑ, κάλυπτε ιερείς κατηγορούμενους για σεξουαλική κακοποίηση
Associated Press,ekirikas.com
Οι επισκέπτες ιερείς κατέφταναν διακριτικά την ημέρα και τη νύχτα. Χωρίς τα ράσα τους, περνούσαν απαρατήρητοι στη μικρή πόλη Ντράιντεν (Dryden) του Μίσιγκαν, ενώ κάποιοι άλλοι τους συνόδευαν σε μια σκοτεινή αποθήκη απέναντι από μια παιδική χαρά στο Δημοτικό σχολείο.
Οι γείτονες δεν είχαν ιδέα πως κάποιοι εκ των ιερέων που δειπνούσαν στα τοπικά εστιατόρια ίσως είχαν κατηγορηθεί για σεξουαλική κακοποίηση.
Στην πόλη τους είχε έρθει μια μικρή, μη κερδοσκοπική οργάνωση με το όνομα «Opus Bono Sacerdotii», αναφέρει το «Associated Press», το οποίο δημοσίευσε την αποκαλυπτική αυτή έρευνα.
Επί σχεδόν δύο δεκαετίες, η οργάνωση διαχειριζόταν μία σειρά από κτίρια στο επαρχιακό Μίσιγκαν, παρέχοντας χρήματα, καταφύγιο, μετακινήσεις, νομική βοήθεια και άλλη υποστήριξη σε εκατοντάδες, ίσως χιλιάδες Καθολικούς ιερείς ανά τη χώρα, οι οποίοι κατηγορούνταν για σεξουαλική κακοποίηση.
Ξανά και ξανά, η «Opus Bono» λειτουργούσε ως ομάδα άμεσης απόκρισης για τους κατηγορούμενους. Οταν ένας κατά συρροή παιδεραστής φυλακίστηκε για την κακοποίηση δεκάδων παιδιών, η «Opus Bono» ήταν εκεί γι’ αυτόν, με συχνές παρουσίες στα επισκεπτήρια και άμεση παροχή μετρητών, σύμφωνα με το «AP».
Οταν ένας ιερέας παραδέχθηκε πως προέβη σε σεξουαλική κακοποίηση αγοριών κάτω των 14 ετών, η «Opus Bono» συγκέντρωσε χρήματα για τη νομική του υπεράσπιση, ενώ όταν άλλος ιερέας διώχθηκε ποινικά για την κακοποίηση ενός εφήβου, η «Opus Bono» τον έκανε αργότερα νομικό της σύμβουλο.
Και ενώ ανώτεροι κληρικοί δήλωναν δημοσίως πως η Εκκλησία θα πρέπει να είναι υπόλογη για τα εγκλήματα των κληρικών της και να βοηθήσει στην αποκατάσταση των θυμάτων, κάποιοι εξ αυτών κανόνιζαν συναντήσεις, προσέφεραν την ευλογία του ή έστελναν μυστικά επιταγές σε αυτή την οργάνωση για να υποστηρίξει τους φερόμενους δράστες.
Αν και οι καθολικοί ηγέτες αρνούνται ότι η Εκκλησία έχει οποιαδήποτε επίσημη σχέση με την οργάνωση, η «Opus Bono» διαμόρφωσε επιτυχώς δίκτυα που φτάνουν μέχρι και το Βατικανό, σημειώνει το «AP», το οποίο δημοσίευσε την ιστορία μετά από δεκάδες συνεντεύξεις με ειδικούς, δικηγόρους, κληρικούς, πρώην υπαλλήλους και μελετώντας εκατοντάδες σελίδες εγγράφων τα οποία απέκτησε μετά από αίτημά του στο πλαίσιο της «Ελευθερίας της Πληροφορίας».
Κατά τους πρόσφατους μήνες, δύο από τους ιδρυτές της οργάνωσης αποπέμφθηκαν, καθώς ο γενικός εισαγγελέας του Μίσιγκαν ανακάλυψε πως η «Opus Bono» είχε καταχραστεί χρήματα από δωρεές και είχε παραπλανήσει τους συνεισφέροντες.
Ενας τρίτος συνιδρυτής, ένας ιερέας, απομακρύνθηκε αιφνιδίως νωρίτερα μέσα στον Ιούλιο μετά τα ερωτήματα που έθεσε το «AP» για τους ισχυρισμούς που τον ήθελαν να έχει κακοποιήσει ένα παιδί πριν από δεκαετίες.
Μετά το 2002, η «Opus Bono» έχει παίξει έναν σχεδόν άγνωστο ρόλο ανάμεσα στις συντηρητικές Καθολικές οργανώσεις οι οποίες παρουσιάζουν το σκάνδαλο των κακοποιήσεων ως μια φρενίτιδα των ΜΜΕ και της Δικαιοσύνης. Αυτές οι ομάδες υποστηρίζουν ότι το σκάνδαλο κακοποιεί την ιεροσύνη και βλάπτει την πίστη.
Η «Opus Bono» ιδρύθηκε ως αντίπαλο δέος στο «Δίκτυο Θυμάτων που Κακοποιήθηκαν από Ιερείς» και άλλες οργανώσεις που έχουν κατηγορήσει την εκκλησία πως επιχειρεί να συγκαλύψει το σκάνδαλο και πως αποτυγχάνει να βοηθήσει τα θύματα των παρενοχλήσεων από κληρικούς.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
