 |
|
|  Παρασκευή 2/8
ΟΜΟΓΕΝΕΙΑ-ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ
Ψάχνουν για εργαζόμενους στην Ελλάδα για να εργαστούν στην Αυστραλία-Ενημερωτικά σεμινάρια, στα τέλη Αυγούστου με αρχές Σεπτεμβρίου, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη -κι εφόσον υπάρχει η απαιτούμενη συμμετοχή σε Χανιά, Καλαμάτα και Ιωάννινα
neoskosmos.com
Έλληνες και ελληνόφωνους εργαζομένους αναζητούν οι ομογενείς στην Αυστραλία και απευθύνουν κάλεσμα σε όσους ενδιαφέρονται.
O Παναγιώτης Ιασωνίδης ,διευθύνων σύμβουλος τού Ομογενειακού Εκπαιδευτικού Ομίλου THEA, δήλωσε ότι είναι
μεγάλες οι ανάγκες για δίγλωσσους φροντιστές για Έλληνες ηλικιωμένους στη Μελβούρνη.
«Οι περισσότεροι Έλληνες ήρθαν στην Αυστραλία τις δεκαετίες του ΄50, του ΄60 και του ΄70. Ως εκ τούτου η πρώτη γενιά έχει φτάσει σε συντάξιμη ηλικία και πολλοί είναι αυτοί που χρειάζονται βοήθεια», σημείωσε ο κ. Ιασωνίδης, επισημαίνοντας πως στην Αυστραλία και ειδικότερα στην περιοχή της Βικτώριας υπάρχουν γηροκομεία, που ανήκουν σε ομογενειακούς οργανισμούς, μη κερδοσκοπικά, όπου καταγράφονται τέτοιου είδους ανάγκες.
«Υπάρχει μεγάλη ζήτηση. Ο ηλικιωμένος, ιδιαίτερα αυτός που πάσχει από Alzheimer, φτάνει πολλές φορές στο σημείο να ξεχάσει τα αγγλικά που έμαθε εδώ κι επιστρέφει στη μητρική του γλώσσα, την ελληνική, ενώ έχουμε και πολλές περιπτώσεις που ο ασθενής “γυρνάει” στην ντοπιολαλιά του», εξήγησε ο διεύθυνων σύμβουλος του ITHEA.
Σε ό,τι αφορά τα προσόντα των υποψηφίων, ο κ. Ιασωνίδης επισήμανε πως θα πρέπει να έχουν ολοκληρώσει τις σπουδές στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση «και να έχουν ένα κάποιο ενδιαφέρον για την τρίτη ηλικία». Από εκεί και πέρα, όπως ανέφερε, γίνονται τα απαιτούμενα μαθήματα προκειμένου να πάρουν τα απαραίτητα πιστοποιητικά για να ασχοληθούν επαγγελματικά με τη φροντίδα ηλικιωμένων.
Σημείωσε, δε, ότι για τον σκοπό αυτό, ο εκπαιδευτικός όμιλος ITHEA στη Μελβούρνη, , οργανώνει δωρεάν ενημερωτικά σεμινάρια, στα τέλη Αυγούστου με αρχές Σεπτεμβρίου, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη -κι εφόσον υπάρχει η απαιτούμενη συμμετοχή σε Χανιά, Καλαμάτα και Ιωάννινα- προκειμένου να παράσχει κάθε δυνατή βοήθεια στους ενδιαφερόμενους.
Στελέχη της ITHEA θα έρθουν στην Ελλάδα (σ.σ. οι ακριβείς ημερομηνίες θα ανακοινωθούν το επόμενο διάστημα) μαζί με αναγνωρισμένους (από το αυστραλιανό κράτος) συμβούλους μετανάστευσης και εκπαίδευσης και -σύμφωνα με τον όμιλο- θα απαντήσουν σε όλα τα ζητήματα που άπτονται της μεταναστευτικής πολιτικής, των δυνατοτήτων φοίτησης και των προοπτικών εργασίας στην Αυστραλία.
«Είμαστε περίπου 250.000-300.000 Έλληνες στη Βικτώρια και σε όλη την Αυστραλία περίπου 800.000. Υπάρχει μεγάλη ανάγκη, υπάρχει μεγάλη ζήτηση για δίγλωσσους φροντιστές ηλικιωμένων», τόνισε ο κ. Ιασωνίδης, επισημαίνοντας, ωστόσο, πως όσοι αποφασίσουν να κάνουν το μεγάλο βήμα για την εγκατάστασή τους στην Αυστραλία θα πρέπει να λάβουν υπόψη τους μια σειρά από παράγοντες που σχετίζονται με τον διαφορετικό τρόπο ζωής -και όχι μόνο- στη χώρα.
«Πάρα πολλοί νέοι έρχονται στην Αυστραλία χωρίς να έχουν μελετήσει, χωρίς να ξέρουν τι ακριβώς γίνεται. Έρχονται “τυφλά” και πολλές φορές βρίσκονται σε απόγνωση καθώς δεν έχουν ένα δίκτυο ανθρώπων να τους συμβουλέψει και δεν γνωρίζουν και το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο», εξήγησε ο κ. Ιασωνίδης.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
