 |
|
|  Κυριακή 4/8
Ανάβαση στο θρυλικό βουνό Matterhorn,στην Βόρεια Ιταλία, κατάφεραν δύο ΄Ελληνες ορειβάτες
ΑΠΕ-ΜΠΕ
«Η μορφολογία και η γεωλογία της κορυφής την κάνει δύσκολη και απρόσιτη. Η μορφή του Matterhorn αποτελεί την έννοια του βουνού, καθώς αποτέλεσε το σύμβολο του απροσπέλαστου για πολλές δεκαετίες. Το χαρακτηριστικό του είναι ότι όλες του οι πλευρές και οι ράχες του είναι απότομες. Ακόμα και η πιο εύκολη διαδρομή ανάβασης (ράχη Horli) απαιτεί 1200 μέτρα αναρρίχησης υψομετρικά». Αυτά δηλώνει ο ορειβάτης Νίκος Κρούπης, (Ελάτη Τρικάλων) ο οποίος μαζί με τον Πέτρο Τόλια (Οξυά Καρδίτσας) κατάφεραν αναβάσεις σε πέντε κορυφές άνω των 4000 μέτρων, με σημαντικότερη αυτών την ανάβαση στο θρυλικό Matterhorn ή mont Cervino (ιταλική ονομασία) στη βόρεια Ιταλία.
Η ανάβαση σε ένα τέτοιο βουνό από την όχι πιο εύκολη διαδρομή είναι ένα εγχείρημα που απαιτεί μεγάλη προετοιμασία τόσο σωματική όσο και ψυχική, σημειώνει μιλώντας ο Πέτρος Τόλιας, για να εξηγήσει: «Θεωρητικά αν κάποιος μελετήσει τμηματικά τη διαδρομή θα δει ότι είναι σχετικά εύκολη αλλά το γεγονός ότι το ανάπτυγμά της είναι πολύ μεγάλο η ολοκλήρωσή της είναι πολύ δύσκολή και θα πρέπει να γίνει με συγκεκριμένο τρόπο ώστε να μην προκύψουν απρόοπτες και δυσάρεστες καταστάσεις. Ο καιρός και η ταχύτητα είναι οι σημαντικότεροι παράγοντες της επιτυχίας. Όσο περισσότερο παραμείνεις στο βουνό τόσο αυξάνεται ο κίνδυνος ατυχήματος».
Η μικρή ορειβατική ομάδα είχε αναχωρήσει από την Ελλάδα στις 13 Ιουλίου με προορισμό την κοιλάδα της Αόστα στα βόρεια της Ιταλίας, σε ένα ταξίδι που κράτησε σχεδόν δυο εβδομάδες. Στα πλαίσια του εγκλιματισμού της ομάδας στις συνθήκες του υψομέτρου πραγματοποιήθηκε η πρώτη ανάβαση στην κορυφή Gran Paradiso 4061 μέτρων, ακολούθησε η ανάβαση στις κορυφές Signalkuppe 4554 μέτρων και Pyramid Vincent 4215 μέτρων. Μετά τις τρεις αναβάσεις οι δύο ορειβάτες ξεκουράστηκαν για δύο ημέρες στους πρόποδες πλέον του θρυλικού Matterhorn, στο χωριό Cervinia. Από το χωριό Cervinia μελέτησαν προσεχτικά το βουνό και τις καιρικές συνθήκες και ξεκίνησαν την προσέγγιση της δύσκολης κορυφής. Τελικά στις 23 Ιουλίου, οι δύο ορειβάτες βρέθηκαν στην κορυφή του Matterhorn στα 4478 μέτρα, η ανάβαση έγινε απ την ιταλική πλευρά σκαρφαλώνοντας τη διαδρομή Lion Ridge (ράχη Λιόν). Πριν την επιστροφή της ομάδας στην Ελλάδα πραγματοποιήθηκε μια ακόμη εύκολη ανάβαση στην κορυφή Breithorn 4165 μέτρων, κλείνοντας έτσι μια σειρά αναβάσεων στην όμορφη οροσειρά των Άλπεων.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
