 |
|
|  Σάββατο 10/8
Ο πρόεδρος Τραμπ ενάντια στο Χόλιγουντ και τις «ρατσιστικές» του ελίτ
AFP,AΠΕ-ΜΠΕ
Τα χθεσινά βέλη του Ρεπουμπλικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ στράφηκαν ενάντια στο «ρατσιστικό στον ύψιστο βαθμό» Χόλιγουντ, και συγκεκριμένα, σε μια αμφιλεγόμενη ταινία στην οποία πλούσιοι «φιλελεύθεροι» οργανώνουν ένα ανθρώπινο κυνήγι σκοτώνοντας «απλούς ανθρώπους».
Η εν λόγω ταινία, με τίτλο «The Hunt» (Το Κυνήγι) αναμένεται να προβληθεί στα τέλη Σεπτεμβρίου στις ΗΠΑ και περιγράφεται ως μια ταινία με υπερβολική βία, που σατιρίζει τον βαθύ πολιτικό διχασμό μεταξύ Ρεπουμπλικανών και Δημοκρατικών.
Η ιδέα; Απλοί άνθρωποι απαγάγονται σε παραδοσιακά προπύργια του Ρεπουμπλικανού κόμματος (Ουαϊόμινγκ, Μισισίπι…) και ξυπνούν σε έναν αγρό, σε άγνωστη τοποθεσία. Είναι θηράματα των πλούσιων «ελίτ» που τους κυνηγούν αδίστακτα προς...μέθη και συγκίνηση των τελευταίων.
Η ταινία έχει ήδη προκαλέσει αντιδράσεις καθώς έρχεται να προβληθεί μετά από τις τελευταίες πολύνεκρες επιθέσεις στο Οχάιο και το Τέξας που έχουν για μια ακόμη φορά σοκάρει τις ΗΠΑ. Η Universal Studios έχει σταματήσει την προώθηση της ταινίας.
«Το Φιλελεύθερο Χόλιγουντ είναι Ρατσιστικό στον ύψιστο βαθμό, με μεγάλο Θυμό και Μίσος!», είπε σε tweet ο Ντόναλντ Τραμπ.
«Η ταινία που πρόκειται να προβληθεί είναι γυρισμένη ώστε να ρίξει λάδι στη φωτιά και να προκαλέσει χάος», πρόσθεσε ο Ρεπουμπλικανός μεγιστάνας, χωρίς να αναφερθεί ρητά στο «The Hunt».
«Δημιουργούν τη δική τους βία, και προσπαθούν έπειτα να κατηγορήσουν άλλους. Αυτοί είναι οι πραγματικοί Ρατσιστές και είναι πολύ κακοί για την Χώρα μας!», συμπλήρωσε, ο Τραμπ, που κατηγορείται από πολιτικούς αντιπάλους και μη ότι καλλιεργεί τον ρατσισμό.
Στην ταινία οι πλούσιοι κυνηγοί αποκαλούν μερικές φορές τα θηράματά τους «ελεεινά», χαρακτηρισμός με τον οποίο η Χίλαρι Κλίντον στην προεκλογική εκστρατεία των προεδρικών εκλογών του 2016, είχε αποκαλέσει τους ακραίους υποστηρικτές του αντιπάλου της, Ντόναλντ Τραμπ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
