 |
|
|  Τρίτη 20/8
Ο πρώην πρόεδρος τού Σουδάν, Όμαρ Χάσαν αλ-Μπασίρ Μπασίρ, δικάζεται για διαφθορά
AFP,Reuters,AΠΕ-ΜΠΕ
Ο ανατραπείς πρόεδρος του Σουδάν Όμαρ Χάσαν αλ-Μπασίρ έλαβε 90 εκατομμύρια δολάρια σε μετρητά από τη Σαουδική Αραβία, κατέθεσε ένας ερευνητής της αστυνομίας ενώπιον δικαστηρίου του Χαρτούμ.
Ο ταξίαρχος της σουδανικής αστυνομίας Άχμεντ Άλι δήλωσε κατά την έναρξη της δίκης του Μπασίρ για διαφθορά πως ο πρώην πρόεδρος του είχε πει πως τα χρήματα «είχαν παραδοθεί από ορισμένους από τους απεσταλμένους του Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν», του πρίγκιπα διαδόχου της Σαουδικής Αραβίας.
Ο Όμαρ Χάσαν αλ-Μπασίρ είχε φθάσει νωρίτερα κάτω από αυστηρά μέτρα ασφαλείας στο δικαστήριο της πρωτεύουσας Χαρτούμ, όπου αντιμετωπίζει κατηγορίες για διαφθορά.
Ο Μπασίρ κατηγορείται για παράνομη κατοχή ξένου συναλλάγματος και για αποδοχή δώρων με ανεπίσημο τρόπο, είχε ανακοινώσει τον Ιούνιο ο εισαγγελέας Αλάα αλ-ντιν Αμπντάλα.
Η δίκη του θα είναι ένα τεστ της σοβαρότητας με την οποία αντιμετωπίζουν οι αρχές την προσπάθεια να εξαλειφθεί η κληρονομιά της αυταρχικής 30ετούς εξουσίας του, που σηματοδοτήθηκε από εκτεταμένη βία, οικονομική κατάρρευση και την απόσχιση του Νότιου Σουδάν.
Σε βάρος του Μπασίρ απαγγέλθηκαν επίσης κατηγορίες τον Μάιο για υποκίνηση και ανάμιξη στον φόνο διαδηλωτών ενώ οι εισαγγελείς θέλουν επίσης να απαντήσει σε ερωτήσεις για ξέπλυμα χρημάτων και χρηματοδότηση της τρομοκρατίας.
Ο 75χρονος Μπασίρ κρατείται σε φυλακή του Χαρτούμ. Στα τέλη Απριλίου, ο επικεφαλής του κυβερνώντος μεταβατικού στρατιωτικού συμβουλίου, ο στρατηγός Αμπντέλ Φάταχ αλ-Μπουρχάν, είχε δηλώσει πως το ισόποσο άνω των 113 εκατομμυρίων δολαρίων είχε κατασχεθεί σε μετρητά από την κατοικία του πρώην προέδρου στο Χαρτούμ.
Ο ίδιος είχε διευκρινίσει πως στελέχη της αστυνομίας, του στρατού και των υπηρεσιών ασφαλείας είχαν βρει επτά εκατομμύρια ευρώ, 350.000 δολάρια και πέντε δισεκατομμύρια λίρες Σουδάν (93 εκατ. ευρώ) στη διάρκεια των ερευνών που πραγματοποίησαν στην κατοικία του Μπασίρ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
