 |
|
|  Δευτέρα 26/8
Η αστυνομία της Βαρκελώνης εφοδιάζει τους λουόμενους με... «συσκευασίες αντικατάστασης κλεμμένων ρούχων»
AFP,Reuters,AΠΕ-ΜΠΕ
Η αστυνομία της Βαρκελόνης μοίρασε περισσότερες από 100 "συσκευασίες ρούχων για έκτακτες ανάγκες" σε λουόμενους που βγαίνοντας από την θάλασσα διαπιστώνουν ότι τα ρούχα τους έχουν κλαπεί από την παραλία από κλέφτες που μαστίζουν τις ακτές της πόλης.
Οι "συσκευασίες αντικατάστασης κλεμμένων ρούχων" περιλαμβάνουν ένα μακό μπλουζάκι με το λογότυπο του δημοτικού συμβουλίου, ένα σορτσάκι, σαγιονάρες αλλά και ένα εισιτήριο του μετρό, κάτι που εκτιμούν ιδιαίτερα οι λουόμενοι στις παραλίες γυμνιστών της πόλης--τις Σαντ Σεμπαστιάν και Μαρ Μπέλα--στις οποίες δρουν κλέφτες και απ΄όπου θα δυσκολεύονταν οι λουόμενοι να φύγουν χωρίς ούτε το μαγιό τους.
Τις συσκευασίες αυτές μοιράζουν αξιωματικοί της τοπικής αστυνομίας, οι οποίοι από την έναρξη της φετινής θερινής σεζόν--τυπικά στις 27 Μαϊου--μοίρασαν ρούχα σε 174 λουόμενους που έπεσαν θύματα κλοπής.
Το μέτρο αυτό τέθηκε για πρώτη φορά σε λειτουργία το 2016 και κάθε χρόνο παρατηρείται αύξηση στον αριθμό των...εφεδρικών ρούχων που διανέμονται.
Η Βαρκελόνη έχει παραλίες μήκους πέντε χιλιομέτρων, εκ των οποίων η δημοφιλέστερη--τόσο για τους λουόμενους όσο και για τους κλέφτες--είναι η Μπαρτσελονέτα. Μέχρι το τέλος της περασμένης εβδομάδας, στο τοπικό αστυνομικό τμήμα είχαν καταγγελθεί 853 κλοπές ρούχων, περιλαμβανομένων και 17 περιστατικών βίαιων κλοπών.
Από τον Μάιο ως τον Σεπτέμβριο τα τελευταία οκτώ χρόνια, μια ομάδα αστυνομικών, κάποιοι με πολιτικά ρούχα, περιπολούν στις 10 παραλίες της πόλης με αυτοκίνητα, ποδήλατα, μηχανάκια, "γουρούνες" ή κάνουν πεζή περιπολία.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
