 |
|
|  Κυριακή 8/9
Ομογένεια-ΗΠΑ
Οι Ελληνες που έζησαν τον τυφώνα «Ντόριαν»
ekirikas.com
Οι περιοχές Γουίλμινγκτον και Μιρτλ Μπιτς στη Βόρεια και Νότια Καρολίνα και το Τζάκσονβιλ στη Φλόριδα «είδαν» από κοντά τον τυφώνα «Ντόριαν». Δυνατοί άνεμοι ξερίζωσαν δέντρα και προκάλεσαν μικρές σχετικά ζημιές, συγκριτικά με προηγούμενους τυφώνες. Οσοι μένουν κοντά στην παραλία έφυγαν από τα σπίτια τους και κατευθύνθηκαν σε περιοχές μακριά από τη θάλασσα.
Το πρωί της Τετάρτης ο τυφώνας πέρασε από το Τζάκσονβιλ και αργότερα κατευθύνθηκε παραλιακά προς τη Βόρεια Καρολίνα. Τα σχολεία στις περισσότερες περιοχές παρέμειναν κλειστά την Πέμπτη, κάποια και την Παρασκευή. Οι ασθενείς στο Νοσοκομείο του Τζάκσονβιλ μεταφέρθηκαν αλλού, τα παραλιακά μαγαζιά έκλεισαν και η περιοχή ερήμωσε.
Το σπίτι της κ. Σοφίας Τράτσα, από το Τζάκσονβιλ της Φλόριδας, βρίσκεται κοντά τη θάλασσα. Ο τυφώνας πέρασε από εκεί την Τετάρτη και «επισκέφθηκε» και το σπίτι της. «Από την Τετάρτη το πρωί γύρναγε γύρω γύρω. Είχαμε πολύ αέρα. Ο αέρας λυσσομανούσε. Φοβάσαι, δεν ξέρεις τι θα συμβεί το επόμενο λεπτό. Μπήκε νερό στη στέγη του σπιτιού μου, ενώ είχαμε και διακοπή ρεύματος για 24 ώρες. Τα ψυγεία χάλασαν, όλα τα τρόφιμα τα πετάξαμε» είπε η κ. Τράτσα.
Η ίδια, εργάζεται στο ελληνικό ντάινερ «3rd street» που βρίσκεται στην παραλία του Τζάκσονβιλ. Αυτό και ένα ακόμη εστιατόριο παρέμειναν ανοιχτά εξυπηρετώντας τους κατοίκους της περιοχής. «Ο κόσμος ερχόταν να φάει. Κανείς δεν μπορούσε να μαγειρέψει. Ολα ήταν κλειστά εκτός από εμάς κι ακόμη ένα μαγαζί. Ημασταν γεμάτοι συνέχεια».
Η περιοχή του Τσάρλεστον στη Νότια Καρολίνα αντιμετωπίζει συχνά προβλήματα όταν βρέχει. Πόσο μάλλον τώρα με τον τυφώνα. «Οι δρόμοι ήταν κλειστοί για δύο ημέρες από την πλημμύρα. Είχαμε δυνατή βροχή και αέρα» ανέφερε η κ. Κλειώ Στούκα, η οποία έχει δει πολλούς τυφώνες καθώς γεννήθηκε και μεγάλωσε στην περιοχή. «Ο χειρότερος τυφώνας που έζησα ήταν το 1989. Αυτό τώρα δεν ήταν τίποτα. Βέβαια, η αγωνία για το τι θα επακολουθήσει σε κάνει να τρελαίνεσαι. Δεν ξέρεις ποτέ τι θα γίνει το επόμενο λεπτό. Αλλά όπως έλεγε και η μητέρα μου ‘όλα για τον Θεό είναι, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα’. Είμαστε τυχεροί που είμαστε καλά».
Η περιοχή του Μιρτλ Μπιτς δεν είχε πολλά προβλήματα πέρα από κάποια σπασμένα δέντρα και διακοπές ρεύματος.
«Πολλοί άφησαν τα σπίτια τους με το φόβο μιας καταστροφής. Πήγαν σε φίλους και συγγενείς μέχρι να φύγει ο ‘Ντόριαν’ από εδώ», είπε η κ. Σάντυ Σαράντη, η οποία μένει στο Μιρτλ Μπιτς. Η ίδια, δουλεύει στο γραφείο της εκκλησίας Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή και όπως μας είπε, ο ναός δεν υπέστη καμία ζημιά.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
