 |
|
|  Τετάρτη 11/9
Διατροφή
Ψωμί, μπισκότα και πρωτεΐνη από γρύλους στο τραπέζι μας
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ/ΑΠΕ-ΜΠΕ
Τα έντομα ως τρόφιμο είναι ένα από τα κυριότερα νέα όπλα της παγκόσμιας κοινότητας και μια σχετικά παρθένα βιομηχανία και η Ελλάδα διαθέτει όλα τα χαρακτηριστικά, που την καθιστούν ιδανική για την καλλιέργεια τους. Είναι όμως εφικτή η παραγωγή και στη χώρα μας πρωτεΐνης από έντομα και δη από τους... ταπεινούς γρύλους; "Φυσικά, γιατί όχι; έχετε τον καιρό, έχετε τις συνθήκες σε όλα τα επίπεδα, μπορείτε να το κάνετε σαφέστατα εάν θα το θελήσετε", λέει η Ντανιέλα Άριας (Daniela Arias), διευθύντρια τεχνολογίας (Chief Technology Officer) της εταιρίας Cοsta Rica Insect Company CRIC από τη μακρινή Κόστα Ρίκα, τη χώρα που έχουμε συνηθίσει να φιγουράρει στις σχετικές λίστες με έναν από τους υψηλότερος δείκτες ικανοποίησης σε επίπεδο καθημερινής ζωής.
"Δεν χρειάζεται μάλιστα χώρος. Χρειάζεται πολύ λιγότερος χώρος και έτσι ένας καλλιεργητής στην Ελλάδα μπορεί να εκτρέφει έντομα κάθετα με τεχνολογία που είναι πραγματικά ιδιαίτερα αποδοτική", εξηγεί η κα Arias, που βρέθηκε στη Θεσσαλονίκη με την ευκαιρία της 84ης ΔΕΘ και του ειδικού θεματικά συνεδρίου Global Agripreneurs Summit, με τη νεαρή επιστήμονα μάλιστα να μη διστάζει να επιβεβαιώνει πως πράγματι το καθημερινό motto των Κοσταρικανών είναι "καλή ζωή", μια φιλοσοφία καθημερινότητας που τους δεν τους επιτρέπει να διαταράσσουν την ψυχική τους υγεία με τις δυσκολίες και τους καθιστά δημιουργικούς.
Επεξηγώντας περαιτέρω δε, τις συνθήκες εκτροφής και τι χρειάζεται ένας Έλληνας παραγωγός, για να ξεκινήσει την εκτροφή/παραγωγή γρύλων, ώστε να διαθέσει μετέπειτα την πρώτη ύλη για την παραγωγή πρωτεϊνούχων τροφών που θα καταναλώνουμε όλοι, η κα Άριας περιγράφει πως "ο χώρος εκτροφής μοιάζει με αποθήκη και γεμίζει με ειδικά κυτία με τους γρύλους που θα πρέπει φροντίσει ο εκτροφέας". "Από την αρχή της έρευνας αυτό έχουμε σαν στόχο, να δημιουργούμε υγιεινές λύσης διατροφής χρησιμοποιώντας έντομα δίχως η τεχνολογία να είναι ιδιαίτερα απαιτητική", εξήγησε η κα 'Αριας, που μάλιστα περιέγραψε μια τεράστια νέα αγορά που μεγαλώνει με ταχύτατους ρυθμούς.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
