 |
|
|  Tετάρτη 18/9
Παλαιστίνιος προσέφυγε σε ολλανδικό δικαστήριο εναντίον του πρώην αρχηγού των ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων Μπένι Γκαντς διεκδικώντας αποζημιώσεις για εγκλήματα πολέμου στη Γάζα το 2014
Reuters,ΑΠΕ-ΜΠΕ
Ένας Ολλανδός Παλαιστίνιος, ο οποίος έχασε έξι συγγενείς στη διάρκεια ενός βομβαρδισμού το 2014 στη Γάζα, ζητεί αποζημίωση από τον πρώην επικεφαλής των ενόπλων δυνάμεων του Ισραήλ Μπένι Γκαντς, ο οποίος διεκδικεί επί ίσοις όροις την εξουσία απέναντι στον νυν πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου στις βουλευτικές εκλογές που διεξάγονται στο Ισραήλ.
Καθώς ξεκίνησε η ψηφοφορία στο Ισραήλ με τα κόμματα του Γκαντς και του Νετανιάχου να είναι πολύ κοντά το ένα στο άλλο σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, ο Ισμαήλ Ζιάντα επικαλέστηκε τους νόμους περί «παγκόσμιας δικαιοδοσίας» στην προσφυγή του σε ολλανδικό δικαστήριο από το οποίο ζητεί να εκδικάσει την αγωγή του εναντίον του πρώην στρατιωτικού ηγέτη για εγκλήματα πολέμου.
Ο Ζιάντα διεκδικεί αποζημίωση 600.000 ευρώ για τους θανάτους της μητέρας, τριών αδελφών, της νύφης και του ανιψιού του όταν το σπίτι της οικογένειας στον προσφυγικό καταυλισμό αλ-Μπουρέιτζ βομβαρδίστηκε από δυνάμεις υπό τη διοίκηση του Γκαντς.
«Εμφανίζομαι σήμερα ενώπιόν σας διεκδικώντας να αποδοθεί δικαιοσύνη και να υπάρξει λογοδοσία», είπε ο Ζιάντα στους Ολλανδούς δικαστές, αναφερόμενος στην «ανείπωτη τραγωδία» που έπληξε την οικογένειά του.
Ο Τομ Ντίμπεν, που εκπροσωπεί τον Γκαντς και τον συγκατηγορούμενό του, τον πρώην επικεφαλής της ισραηλινής Πολεμικής Αεροπορίας Αμίρ Εσέλ, δήλωσε στο δικαστήριο πως η υπόθεση πρέπει να απορριφθεί επειδή παραβιάζει τους κανόνες της κρατικής κυριαρχίας και τα ολλανδικά δικαστήρια δεν έχουν δικαιοδοσία.
«Τα ισραηλινά δικαστήρια είναι το κατάλληλο φόρουμ για τον προσφεύγοντα σε αυτή την υπόθεση», είπε ο Ντίμπεν.
Είπε επίσης πως οι κατηγορούμενοι απολαμβάνουν ασυλίας επειδή οι θάνατοι συνέβησαν ενώ εκτελούσαν επίσημα κυβερνητικά καθήκοντα.
Ο βομβαρδισμός της κατοικίας των Ζιάντι συνέβη στη διάρκεια μιας σύγκρουσης επτά εβδομάδων στην οποία, σύμφωνα με αξιωματούχους υγείας στη Γάζα, 2.100 Παλαιστίνιοι, κυρίως άμαχοι, σκοτώθηκαν.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
