 |
|
|  Δευτέρα 30/9
Πάπας Φραγκίσκος
Οι χώρες που κατασκευάζουν όπλα προκαλούν την προσφυγιά αλλά αρνούνται να υποδεχθούν τους πρόσφυγες
Reuters,ΑΠΕ-ΜΠΕ
Ο πάπας Φραγκίσκος επιτίμησε χθες Κυριακή τα Κράτη τα οποία εξάγουν τα όπλα που χρησιμοποιούνται σε πολέμους, αλλά αρνούνται να υποδεχθούν πρόσφυγες όταν εγκαταλείπουν τις χώρες όπου μαίνονται οι πόλεμοι.
Ο 82χρονος αργεντινός προκαθήμενος της ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας, οι γονείς του οποίου ήταν ιταλοί μετανάστες, έχει μετατρέψει την υπεράσπιση των μεταναστών και των προσφύγων σε κεντρική θεματική του ποιμαντικού του λόγου και επικρίνει με σφοδρότητα την πολιτική του αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ αλλά και των ευρωπαίων πολιτικών που έχουν υιοθετήσει αντιμεταναστευτική ρητορική.
Ο ποντίφικας έχει εξάλλου στηλιτεύσει επανειλημμένα το εμπόριο όπλων και στρατιωτικών εξοπλισμών και, στο κήρυγμά του ενώπιον 40.000 καθολικών πιστών στην πλατεία του Αγίου Πέτρου χθες, συνέδεσε το ζήτημα του πολέμου με αυτό της μετανάστευσης, καθώς η ρωμαιοκαθολική εκκλησία εόρτασε τη δική της Ημέρα Μεταναστών και Προσφύγων.
«Οι πόλεμοι πλήττουν μόνο κάποιες χώρες του κόσμου, όμως τα όπλα με τα οποία γίνονται παράγονται και πωλούνται από άλλες χώρες, που εμφανίζονται κατόπιν απρόθυμες να υποδεχθούν τους πρόσφυγες που δημιουργούν οι συρράξεις», διαπίστωσε ο Φραγκίσκος.
Στη χθεσινή λειτουργία ήταν παρόντες πολλοί μετανάστες και στελέχη οργανώσεων που τους προσφέρουν βοήθεια. Ακούστηκαν εξάλλου κατά τη διάρκειά της αφρικανική, ισπανική και πορτογαλική μουσική, πέρα από την παραδοσιακή εκκλησιαστική μουσική.
Ο προκαθήμενος της ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας κρίνει ότι οι ηγέτες των κρατών του κόσμου γίνονται ολοένα πιο «ελιτιστές και σκληροί έναντι των αποκλεισμένων» και πρόσθεσε ότι είναι καθήκον των χριστιανών να φροντίζουν όλους όσοι αφέθηκαν πίσω από την «κουλτούρα της απόρριψης των αχρήστων» που ριζώνει, κατ’ αυτόν, στην κοινωνία.
«Αυτό σημαίνει να είσαι γείτονας όλων αυτών που υφίστανται κακομεταχείριση, που εγκαταλείπονται στους δρόμους του κόσμου μας, να καταπραΰνεις τις πληγές τους, να τους πηγαίνεις στο πλησιέστερο καταφύγιο όπου μπορούν να ικανοποιηθούν οι ανάγκες τους», εξήγησε.
Ο κόσμος δεν μπορεί να επιδεικνύει αδιαφορία μπροστά στην «παγερή απομόνωση, την περιφρόνηση και τις διακρίσεις που υφίστανται όσοι δεν είναι “δικοί μας”», συνέχισε ο Φραγκίσκος.
Ο πάπας εγκαινίασε επίσης ένα άγαλμα στην Πλατεία του Αγίου Πέτρου που αναπαριστά δεκάδες μετανάστες και πρόσφυγες, πιστούς διαφόρων θρησκειών, από διάφορες ιστορικές περιόδους.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
