 |
|
|  Tετάρτη 2/10
΄Ερωτες στον Λίβανο
Ο πρωθυπουργός, το μοντέλο από τη Νότια Αφρική και το δώρο των $16 εκατ.
NYT,protothema.gr
Αίσθηση προκάλεσε η είδηση που αποκάλυψαν οι New York Times ότι ο πρωθυπουργός του Λιβάνου, Σάαντ Χαρίρι, έδωσε περισσότερα από 16 εκατ. ευρώ στην Κάντις Βαν ντερ Μέρβε, ένα μοντέλο από τη Νότια Αφρική, που ισχυρίζεται ότι διατηρούσαν ερωτική σχέση, από όταν γνωρίστηκαν σε ένα πολυτελές θέρετρο στις Σεϋχέλλες.
Ο Χαρίρι, σύμφωνα με το ρεπορτάζ που επικαλείται έγγραφα δικαστηρίου της Νότιας Αφρικής, ξεκίνησε να στέλνει χρήματα στο μοντέλο το 2013, όταν ακόμα δεν είχε αναλάβει καθήκοντα πρωθυπουργού (ανέλαβε πρώτη φορά το 2016) και αυτές οι μεταφορές ποσών δεν φαίνεται να παραβιάζουν κάποιον νόμο ούτε του Λιβάνου, ούτε της Νοτίου Αφρικής.
Όμως η αποκάλυψη για την αποστολή πολυτελών δώρων σε ένα νεότερο μοντέλο, σε ένα δικαστήριο της Νοτίου Αφρικής, ήρθε σε μία δύσκολη περίοδο για τον Λιβανέζο πρωθυπουργό τον κορυφαίο Σουνίτη μουσουλμάνο πολιτικό στη χώρα και σύμμαχο της Αμερικής.
Οι επιχείρησεις του Χαρίρι περνούν δύσκολη φάση με πολλούς από τους εργαζομένους να είναι απλήρωτοι. Η οικογενειακή επιχείρηση με τίτλο «Saudi Oger», σταμάτησε, μάλιστα, να λειτουργεί το 2017 και οι εταιρίες του στο χώρο των ΜΜΕ δυσκολεύονται να καταβάλουν μισθούς στους εργαζόμενους.
Την ίδια ώρα η γενικότερη οικονομική κατάσταση στον Λίβανο δεν είναι καλύτερη καθώς συνεχώς πραγματοποιούνται αντικυβερνητικές διαδηλώσεις με τον Χαρίρι να λέει ότι η κυβέρνηση του Λιβάνου θα προχωρήσει σε κήρυξη «οικονομικής κατάστασης έκτακτης ανάγκης» με εφαρμογή μέτρων λιτότητας.
Ο Χαρίρι απάντησε στους New York Times ότι «αρνητικές ειδήσεις δεν θα διακόψουν τη δουλειά μου».
«Ό,τι και αν πουν, γράψουν ή κάνουν, εγώ θα συνεχίσω να δουλεύω. Είναι αλήθεια ότι διανύουμε μία δύσκολη οικονομική περίοδο και για αυτό πρέπει να πάρουμε σημαντικές αποφάσεις. Κάθε φορά που καταφέρνουμε κάτι, κάποιος το κριτικάρει» αναφέρεται σε ανακοίνωση του γραφείου του πρωθυπουργού του Λιβάνου στην οποία, ωστόσο, επικρατεί «σιωπή» για τα δώρα προς το νεαρό μοντέλο.
Οι ΝΥΤ σημειώνουν, πάντως, ότι ο Χαρίρι είχε αρκετά μεγάλη περιουσία - το περιοδικό «Forbes» υπολόγισε ότι οι επιχειρήσεις του άξιζαν το 2013 1,9 δισ. δολάρια κυρίως λόγω των επιχειρηματικών ενδιαφερόντων που κληρονόμησε από τον πατέρα του, Ραφίκ Χαρίρι, ο οποίος επίσης υπήρξε πρωθυπουργός και εκτελέστηκε στη Βηρυτό το 2005 - ώστε να καταβάλει το μεγάλο αυτό χρηματικό ποσό των 16 εκατ. δολαρίων από μόνος του.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
