Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Παρασκευή 4/10

Υγεία

Οι νάιλον συσκευασίες τσαγιού και ροφημάτων απελευθερώνουν δισ. μικροσωματίδια πλαστικού μέσα σε ένα φλυτζάνι



La Repubblica,ΑΠΕ-ΜΠΕ

Τώρα που σιγά σιγά χειμωνιάζει, όλοι μας αρχίζουμε να αναζητούμε ένα ωραίο, ζεστό φλιτζάνι τσάι για να μας ζεστάνει. Όμως αυτή η ευχάριστη συνήθειά μας ενδέχεται να μην είναι το ίδιο ευεργετική για την υγεία μας. Όπως προειδοποιούν ερευνητές του Πανεπιστημίου ΜακΓκιλ του Καναδά, τα φακελάκια «πυραμίδες» στις ατομικές συσκευασίες του τσαγιού (και συναφών ροφημάτων) από νάιλον και κατεργασμένο πολυαιθυλένιο (Pet), εξόν του ότι δεν είναι οι συνηθισμένες χάρτινες συσκευασίες, αφήνουν δισ. μικρο-και νανο-ίνες στην επαφή τους με το βραστό νερό, συνιστώντας δυνητική απειλή για τη ζωή μας. Και καλό είναι να το γνωρίζουμε. Στη μελέτη αυτή, που δημοσιεύεται στο περιοδικό Environmental Science and Technology, οι καναδοί ερευνητές μελέτησαν τέσσερα είδη συσκευασιών που κυκλοφορούν στο εμπόριο. Αφαίρεσαν το τσάι και τις καθάρισαν. Στη συνέχεια τις εμβάπτισαν σε νερό θερμοκρασίας 95ο C κι ανέλυσαν τα υπολείμματα. Ανακάλυψαν έτσι πως σε έναν όγκο που αναλογεί σε ένα φλιτζάνι τσαγιού εκλύονται κατά μέσον όρο 11,6 δισ. μικροσωματίδια διαμέτρου άνω των 100 νανομέτρων και 3,1 δισ. νανοσωματίδια, με διάμετρο μικρότερη των 100 νανομέτρων. Οι χημικοί κατόρθωσαν να εντοπίσουν πως τα σωματίδια τούτα αντιστοιχούν στα φίλτρα από νάιλον και Pet. «Πρόκειται για μεγέθη υψηλότερα από εκείνα που παρατηρούνται σε άλλα τρόφιμα και ποτά», εξηγεί η ερευνήτρια Ναταλί Τουφένκι. «Για παράδειγμα, το επιτραπέζιο αλάτι, που κι αυτό έχει μία σχετικώς υψηλή συγκέντρωση, περιλαμβάνει περίπου 0,005 μικρογραμμάρια πλαστικού σε κάθε γραμμάριο. Ενώ στο φακελάκι τσαγιού εμπεριέχονται 16 μικρογραμμάρια, μία μάζα χιλιάδες φορές μεγαλύτερη», προσθέτει. Αλλά ποια συνέπεια μπορούν να έχουν στην υγεία μας όλα τούτα τα μικρο-και νανο-σωματίδια που καταναλώνουμε; Είναι δύσκολο να έχουμε σαφή απάντηση υπό τις παρούσες συνθήκες, όμως οι επιστήμονες έχουν μελετήσει τις συνέπειες σε έναν μικροοργανισμό στο θαλάσσιο πλαγκτόν, τον υδρόβιο ψύλλο και διαπίστωσαν πολλές διαφορές, τόσο στη συμπεριφορά, όσο και στην ανάπτυξή του. Και το μέγεθός τους εξαρτάται από την ποσότητα που απορροφά. Έτσι, οι επιπτώσεις στον ανθρώπινο οργανισμό εξαρτώνται από την ποσότητα και τη συχνότητα της κατανάλωσης τσαγιού και ροφημάτων σε φίλτρα από πλαστικό. Δηλ. είναι προτιμότερο να επιστρέψουμε στην συνήθεια του βρασίματος κανονικών φύλλων τσαγιού, ή τουλάχιστον να χρησιμοποιούμε τα συμβατικά, χάρτινα, φακελάκια.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία