 |
|
|  Kυριακή 6/10
Πρόοδος στην Σαουδική Αραβία...
Τα ανύπανδρα ξένα ζευγάρια μπορούν πλέον να νοικιάσουν δωμάτιο στα ξενοδοχεία της χώρας
ΑΠΕ-ΜΠΕ
Τα ανύπανδρα ξένα ζευγάρια μπορούν πλέον να νοικιάσουν ένα δωμάτιο στα ξενοδοχεία της Σαουδικής Αραβίας, ανακοίνωσαν σήμερα οι αρχές του υπερσυντηρητικού βασιλείου, μερικές ημέρες αφότου ανακοινώθηκε πως άρχισαν να εκδίδονται τουριστικές βίζες.
Εγκύκλιος που απευθύνεται στα ξενδοχειακά ιδρύματα και η οποία δημοσιοποιήθηκε σήμερα από την Αρχή Τουρισμού και Εθνικής Κληρονομιάς στον λογαριασμό της στο Twitter, επιτρέπει επίσης να νοικιάζουν δωμάτιο σε ξενοδοχείο και γυναίκες που είναι μόνες.
Κατά το παρελθόν, τα ζευγάρια που ήθελαν να πάνε στο ξενοδοχείο έπρεπε να αποδεικνύουν πως είναι παντρεμένα.
«Αυτό δεν απαιτείται πλέον από τους τουρίστες», αναφέρεται στην εγκύκλιο, στην οποία προστίθεται πως οι γυναίκες της Σαουδικής Αραβίας έχουν επίσης τη δυνατότητα να νοικιάζουν μόνες δωμάτιο ξενοδοχείου με επίδειξη μιας ταυτότητας.
Η Σαουδική Αραβία ανακοίνωσε στις 27 Σεπτεμβρίου πως αρχίζει για πρώτη φορά να χορηγεί τουριστικές βίζες, ανοίγοντας τις πόρτες της στους τουρίστες με στόχο τη διαφοροποίηση των εσόδων της, που προς το παρόν εξαρτώνται πλήρως από το πετρέλαιο.
Μέχρι τώρα, το βασίλειο χορηγούσε βίζα μόνο στους μουσουλμάνους προσκυνητές, τους μετανάστες και, εδώ και λίγο καιρό, στους θεατές αθλητικών συναντήσεων ή πολιτιστικών εκδηλώσεων.
Η ανάπτυξη του τουρισμού είναι ένας από τους κύριους άξονες του μεταρρυθμιστικού προγράμματος «Όραμα 2030» του πρίγκιπα διαδόχου Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν, το οποίο έχει στόχο να προετοιμάσει τη μεγαλύτερη αραβική οικονομία για μια μεταπετρελαϊκή εποχή.
Βίζες θα χορηγούνται ηλεκτρονικά καθώς και κατά την άφιξη στο βασίλειο στους πολίτες 49 χωρών, μεταξύ των οποίων οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Αυστραλία και ευρωπαϊκές χώρες.
Στις 28 Σεπτεμβρίου, οι αρχές προειδοποίησαν πάντως ότι οι τουρίστες που παραβιάζουν «τη δημόσια αιδώ», κυρίως με το ντύσιμο και τη συμπεριφορά τους, θα είναι εκτεθειμένοι σε πρόστιμα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
