 |
|
|  Δευτέρα 7/10
Ομογένεια-Αίγυπτος
Ελληνικό Νοσοκομείο Καΐρου
"Νέα σελίδα" στην 107χρονη ιστορία του, με τα εγκαίνια των νέων σύγχρονων εξωτερικών του ιατρείων
ΚΑΪΡΟ/ΑΠΕ-ΜΠΕ/Νίκος Κάτσικας
«Νέα σελίδα» στην 107χρονη ιστορία του, γύρισε το Ελληνικό Νοσοκομείο Καΐρου της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου, με τα εγκαίνια των νέων σύγχρονων εξωτερικών του ιατρείων, ενός «κοσμήματος» για τον Αιγυπτιώτη Ελληνισμό, όπως το χαρακτήρισε ο Πατριαρχικός Επίτροπος Καΐρου, Μητροπολίτης Μέμφιδος, Νικόδημος, κόβοντας την κορδέλα από κοινού με τον γενικό πρόξενο της Ελλάδας στο Κάιρο, Γιώργο Δασκαλόπουλο και τον πρόεδρο της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου, Χρήστο Καβαλή.
Κατά τα εγκαίνια του νοσοκομείου ο Μέμφιδος, Νικόδημος τόνισε ότι το νοσηλευτικό ίδρυμα ήταν κάποτε πρότυπο, όχι μόνο για το Κάιρο αλλά ίσως και για την Αίγυπτο. «Τώρα, δίνεται ένας αγώνας για να επανέλθει αυτή η παλιά του αίγλη», τόνισε ο κ. Νικόδημος, μεταφέροντας τις ευχές και τα συγχαρητήρια του Πατριάρχου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής,Θεοδώρου Β' και μάλιστα προτρέποντας την Ελληνική Κοινότητα Καΐρου, να συνεχίσει αυτόν τον «καλόν αγώνα», τόσο για την ανακαίνιση του ιστορικού νοσηλευτικού ιδρύματος όσο και για την ένταξη του Ελληνικού Νοσοκομείου Καΐρου στον ΕΟΠΥΥ, που αποτελεί πάγιο αίτημα της πρεσβυγενούς κοινότητας της αιγυπτιακής πρωτεύουσας.
«Η Πολιτεία θα πρέπει να στηρίξει το έργο σας, που έχει σκοπό τη φροντίδα και των συνταξιούχων Αιγυπτιωτών», τόνισε ο κ. Νικόδημος, «και να τους θυμάται πάντοτε, όποτε και αν έχουν την ανάγκη της, και όχι μόνο σε προεκλογικές περιόδους…», προσέθεσε ο ίδιος.
Από την πλευρά του, ο πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου, Χρήστος Καβαλής, ανέφερε στους παραβρισκόμενους, τους αγώνες του παροικιακού οργανισμού να καλύψει τις μεγάλες οικονομικές «τρύπες» του παρελθόντος στο Νοσοκομείο, κάτι που τελικά έγινε κατορθωτό πριν από μερικά χρόνια, ευχαριστώντας προσωπικά όλους όσοι συνέβαλαν στο μεγαλεπήβολο αυτό έργο και της ανακαίνισης των εξωτερικών του ιατρείων, γεγονός που δίνει και πάλι νέα «πνοή» στο νοσηλευτικό ίδρυμα, καθώς πρόκειται για ένα υπερσύγχρονο χώρο, με νέα μηχανήματα τελευταίας τεχνολογίας, ιδιαίτερα στο οφθαλμολογικό ιατρείο και το ιατρείο του ΩΡΛ, αλλά και άλλες ειδικότητες, καθώς επίσης έχει πραγματοποιηθεί μεγάλη ανακαίνιση και στο τμήμα αποστείρωσης.
Τέλος, τα πιο θερμά του συγχαρητήρια εξέφρασε προς όλους τους συντελεστές του έργου, ο γενικός πρόξενος της Ελλάδας στο Κάιρο, Γιώργος Δασκαλόπουλος, τονίζοντας ότι η σημερινή γενιά του Αιγυπτιώτη Ελληνισμού αφήνει ως παρακαταθήκη καλύτερες πλέον υποδομές για τις γενιές που έρχονται, όπως ακριβώς συνέβη πριν από λίγες ημέρες και με το ακόμη μεγαλύτερο έργο της ανακαίνισης του ελληνικού ναού των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Καΐρου.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
