 |
|
|  Τετάρτη 9/10
O 85άχρονος ΕΟΣ Σάμου στην 100χρονη ΑΝUGA
Κολωνία
85 χρόνια συνεταιριστικής οινικής παραγωγής στη Σάμο και μακρά ιστορία των σαμιακών
οίνων, συνώνυμων της ποιότητας και με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης.
Ένας αιώνας της διεθνούς έκθεσης τροφίμων ANUGA Γερμανίας, η οποία όχι μόνο έχει
αποδείξει την αντοχή της στο χρόνο αλλά και την αναγνωρισιμότητά της ως παγκόσμια
πλατφόρμα παρουσίασης της τελευταίας λέξης στη βιομηχανία τροφίμων και ποτών.
Αυτές οι δύο πολυετείς αξίες, φέτος συναντιούνται στην «πολύχρωμη πολιτεία» του
τεράστιου εκθεσιακού χώρου στην Κολωνία και στη σκιά του φημισμένου καθεδρικού
ναού. Μέσω του Ευρωπαϊκού προγράμματος «Mediterranean Cheese & Wines»
επιχειρείται από τα στελέχη του ΕΟΣ Σάμου μια δυναμική προσέγγιση νέων αγορών,
εδραίωση και ανάπτυξη παλαιότερων συνεργασιών, ισχυροποίηση του δικτύου
αντιπροσώπευσης στις χώρες-στόχους και αύξηση του μεριδίου των σαμιακών P.D.O
οίνων στην παγκόσμια αγορά.
H παρουσία του ΕΟΣ Σάμου στη φετινή Anuga αποτελεί στοιχείο αιχμής για το εξαγωγικό
status του σαμιώτικου κρασιού καθώς χιλιάδες επισκέπτες και επαγγελματίες από το χώρο
του οίνου έχουν την ευκαιρία να δοκιμάσουν τη μοναδική γεύση και τα αρώματα του
Samos Vin Doux, Samos Grand Cru, Samos Anthemis και Samos Nectar που φέρουν τον
τιμητικό προσδιορισμό «amazing»!
Από το έμψυχο δυναμικό του ΕΟΣΣ, ο διευθυντής πωλήσεων Τίτος Φραντζής, η οινολόγος
Ευαγγελία Αργυρού και ο γραμματέας Δ.Σ Νίκος Καραβοκυρός, ανέβηκαν στην Κολωνία
και παρίστανται στην παρουσίαση των προϊόντων στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο αλλά
και στο συνεδριακό κέντρο της Anuga. Εκεί, διοργανώθηκε με επιτυχία έγινε ομιλία
παρουσίασης και γευστική δοκιμή των Π.Ο.Π κρασιών μας ενώπιον διεθνών
επιχειρηματιών, δημοσιογράφων, γευσιγνωστών, sommeliers και masters of wine.
Παράλληλα και σε καθημερινή βάση, πραγματοποιούν κύκλο επαφών για την καλύτερη
ανάδειξη των πολυβραβευμένων σαμιακών οίνων, δράση που τονίζει το διαρκή στόχο του
ΕΟΣ Σάμου για μεγαλύτερη εξωστρέφεια και διεθνή αύξηση των πωλήσεων.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
