|
| Παρασκευή 11/10
Ο υπουργός Ασφάλειας τής Ινδονησίας τραυματίστηκε σοβαρά από επίθεση μελών τζιχαντιστικής οργάνωσης
AFP,AΠΕ-ΜΠΕ
Ο Ινδονήσιος υπουργός Ασφάλειας, Βιράντο, τραυματίστηκε σοβαρά από επίθεση μελών τζιχαντιστικής οργάνωσης που συνδέεται με το Ισλαμικό Κράτος, ανακοίνωσαν οι αρχές, σημειώνοντας ότι πρόκειται για μια επίθεση που δεν έχει προηγούμενο κατά ενός από τους πιο ισχυρούς άνδρες της χώρας.
Ο 72χρονος αξιωματούχος δέχθηκε επίθεση με μαχαίρι από έναν άνδρα και μια γυναίκα την ώρα που μιλούσε με το κοινό έπειτα από επίσκεψή του σε πανεπιστήμιο στην Παντεγκλάνγκ, στο δυτικό τμήμα της Ιάβα.
Από την επίθεση ο Βιράντο υπέστη δύο σοβαρά τραύματα, ενώ τραυματίστηκαν άλλοι τρεις άνθρωποι, ο αρχηγός της τοπικής αστυνομίας και δύο βοηθοί, δήλωσε εκπρόσωπος της αστυνομίας, διευκρινίζοντας ότι ο άνδρας και η γυναίκα που του επιτέθηκαν συνελήφθησαν.
Ο Βιράντο, ο οποίος όπως πολλοί Ινδονήσιοι έχει ένα μόνο όνομα, διακομίσθηκε με ελικόπτερο σε νοσοκομείο της Τζακάρτα, όπου θα υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση. Ο πρώην στρατηγός έχει τις αισθήσεις του και είναι σε σταθερή κατάσταση, σημείωσε εκπρόσωπος του νοσοκομείου στο οποίο διακομίσθηκε.
Στο μεταξύ ο επικεφαλής των υπηρεσιών πληροφοριών της χώρας Μπούντι Γκουναουάν δήλωσε ότι οι δύο Ινδονήσιοι που επιτέθηκαν στον υπουργό είναι μέλη ινδονησιακής εξτρεμιστικής τζιχαντιστικής οργάνωσης που συνδέεται με το Ισλαμικό Κράτος.
"Μπορέσαμε να διευκρινίσουμε ότι οι επιτιθέμενοι είναι μέλη της Τζεμάα Ανσουράτ Νταουλά (JAD), δήλωσε σε δημοσιογράφους.
"Οι ομάδες αυτές προσπαθούν να προκαλέσουν αποσταθεροποίηση", σημείωσε.
Η επίθεση αυτή σημειώνεται μια εβδομάδα πριν από την τελετή ορκωμοσίας του προέδρου Τζόκο Ουιντόντο, ο οποίος επανεξελέγη τον Απρίλιο για μια δεύτερη θητεία στην προεδρία της μεγαλύτερης μουσουλμανικής χώρας στον κόσμο.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|