 |
|
|  Σάββατο 19/10
Νέες κυρώσεις τών ΗΠΑ εναντίον τής Κούβας, με στόχο τον τουριστικό τομέα
dpa,AFP,Reuters,AΠΕ-ΜΠΕ
Οι Ηνωμένες Πολιτείες ενέτειναν χθες Παρασκευή τις κυρώσεις τους ενάντια στον ζωτικό τομέα του τουρισμού της Κούβας, περιορίζοντας τη δυνατότητα των εταιρειών στη χώρα να ενοικιάζουν αεροσκάφη.
Το υπουργείο Εμπορίου των ΗΠΑ ανακοίνωσε ότι θα ανακαλέσει τις υπάρχουσες άδειες των αμερικανικών εταιρειών που εκμισθώνουν τα αεροσκάφη τους σε κουβανικές αεροπορικές εταιρείες και ότι θα απορρίψει τυχόν μελλοντικά αιτήματα.
Το μέτρο αυτό ενδέχεται να δυσκολέψει την Κούβα να ανταποκριθεί στην αυξανόμενη ζήτηση λόγω της ταχείας ανάπτυξης του τουριστικού της τομέα, μιας βασικής πηγής εσόδων για τη χώρα.
Η Ουάσινγκτον, που έχει επιβάλλει οικονομικό εμπάργκο στην Κούβα από το 1962, κάνει ό,τι μπορεί για να αναγκάσει την Αβάνα να αποσύρει την υποστήριξή της προς την κυβέρνηση του προέδρου της Βενεζουέλας Νικολάς Μαδούρο, τον οποίο οι Ηνωμένες Πολιτείες επιθυμούν να δουν να απομακρύνεται από την εξουσία.
«Αυτή η ενέργεια από το υπουργείο Εμπορίου στέλνει ένα νέο ακόμη σαφές μήνυμα στο καθεστώς της Κούβας - πρέπει να σταματήσουν αμέσως την καταστροφική συμπεριφορά τους στο εσωτερικό και στο εξωτερικό», ανέφερε σε ανακοίνωσή του ο υπουργός Εμπορίου Γουίλμπουρ Ρος.
Τα μέτρα που ανακοίνωσε χθες η Ουάσινγκτον επεκτείνουν επίσης τους περιορισμούς στις εισαγωγές από την Κούβα και των αμερικανικών προϊόντων που μπορούν να πωληθούν στην εγχώρια αγορά.
Ο πρόεδρος της Κούβας Μιγκέλ Ντίας Κανέλ καταδίκασε στο Twitter τα «επιπλέον μέτρα οικονομικού αποκλεισμού, που αποδεικνύουν την ηθική χρεωκοπία μιας διεθνώς απομονωμένης πολιτικής που προωθεί μια διεφθαρμένη κυβέρνηση».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
