 |
|
|  Κυριακή 27/10
Πρόσωπα
Σοφί Βιλμές- μια γυναίκα αναλαμβάνει για πρώτη φορά την πρωθυπουργία τού Βελγίου
ΑΠΕ-ΜΠΕ
Η υπουργός Προϋπολογισμού του Βελγίου, η 44χρονη φιλελεύθερη γαλλόφωνη Σόφι Βιλμές, ορίστηκε χθες Σάββατο υπηρεσιακή πρωθυπουργός της χώρας, έναν θώκο που αναλαμβάνει για πρώτη φορά γυναίκα στη χώρα, ανακοίνωσε ο επικεφαλής της απερχόμενης κυβέρνησης Σαρλ Μισέλ.
Η Βιλμές αναμένεται να ορκιστεί ενώπιον του βασιλιά Φιλίππου, ο οποίος θα ανακοινώσει επισήμως τον διορισμό της το νωρίτερο σήμερα.
Ο Μισέλ, ο οποίος αναλαμβάνει την 1η Δεκεμβρίου την προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, είχε ανακοινώσει την Παρασκευή ότι επιθυμεί να αποχωρήσει από τα τρέχοντα καθήκοντά του «το αργότερο στις αρχές Νοεμβρίου».
Το Βέλγιο δεν διαθέτει κανονική κυβέρνηση από τον Δεκέμβριο του 2018, με τις διαβουλεύσεις για τον σχηματισμό νέου κυβερνητικού συνασπισμού να καθυστερούν μετά τις εκλογές της 26ης Μαΐου.
«Συγχαρητήρια στη Σοφί Βιλμές η οποία θα προταθεί στον βασιλιά για τη θέση της υπηρεσιακής πρωθυπουργού», έγραψε στο Twitter ο Σαρλ Μισέλ, που προέρχεται από το ίδιο κόμμα με τη Βιλμές και είναι επικεφαλής της κυβέρνησης του Βελγίου από τον Οκτώβριο του 2014.
«Θα κάνω τα πάντα για να εργαστώ ώστε να διασφαλίσω τη σταθερότητα και τη συνέχεια στις τρέχουσες υποθέσεις», έγραψε από την πλευρά της η Βιλμές.
Η Βιλμές βρίσκεται επικεφαλής μιας ομάδας χωρίς πλειοψηφία στο κοινοβούλιο.
Γεννημένη το 1975, ξεκίνησε την πολιτική της καριέρα το 2000 και εκλέχτηκε βουλευτής το 2014, ενώ ανέλαβε θέση στην κυβέρνηση τον Σεπτέμβριο του 2015.
Ο Μισέλ κυβερνά το Βέλγιο ως υπηρεσιακός πρωθυπουργός από τον Δεκέμβριο, όταν το κόμμα των εθνικιστών Φλαμανδών (N-VA) εγκατέλειψε τον κυβερνητικό συνασπισμό. Εξάλλου πέντε μήνες μετά τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές στο Βέλγιο, στις οποίες σημείωσαν άνοδο οι οικολόγοι και οι εθνικιστές, οι διαπραγματεύσεις μεταξύ των κομμάτων για τον σχηματισμό κυβέρνησης συνεχίζονται.
Ο 43χρονος Μισέλ, που σε ηλικία 38 ετών έγινε ο νεότερος πρωθυπουργός του Βελγίου, επιλέχθηκε τον Ιούλιο από τους ηγέτες της ΕΕ για να διαδεχθεί τον Ντόναλντ Τουσκ στη προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
