 |
|
|  29/10
Άνοιξε τις πύλες του το πρώτο ξενοδοχείο σε σχήμα κιθάρας, στη Φλόριντα των ΗΠΑ
ΑΠΕ-ΜΠΕ
Όταν οι πελάτες φθάνουν στο νέο ξενοδοχείο σε σχήμα κιθάρας στο Seminole Hard Rock Hotel and Casino αντικρίζουν μία εντυπωσιακή εγκατάσταση, από άποψη θεάματος και ήχων.
Φέρει τον τίτλο «The Oculus» και συνδυάζει στοιχεία νερού, φωτιάς και τεχνολογίας όλα χορογραφημένα με βάση τη μουσική.
Το νέο ξενοδοχείο, αριστούργημα αρχιτεκτονικής και μηχανικής, το οποίο ορθώνεται 137 μέτρα στον ουρανό, διαθέτει 638 πολυτελή δωμάτια.
Το πρώτο ξενοδοχείο σε σχήμα κιθάρας είναι η επέκταση του Seminole Hard Rock Hotel and Casino συγκροτήματος στο Χόλιγουντ, στη νότια Φλόριντα που είναι σχεδιασμένο γύρω από τις όμορφες καμπύλες μιας ηλεκτρικής κιθάρας.
Όλα ξεκίνησαν από μία ιδέα του Τζιμ Άλεν, προέδρου του ομίλου Hard Rock International, η οποία γεννήθηκε το 2007.
«Είπα σε συζήτηση με έναν από τους αρχιτέκτονες μας: "Θα πρέπει να το διαμορφώσουμε σαν μια τεράστια κιθάρα". Αυτό ήταν το πρώτο κεφάλαιο και εδώ στεκόμαστε σήμερα» δήλωσε ο Τζιμ Άλεν.
Οι τοίχοι με φυτά βρίσκονται σε όλο το κτίριο που διαθέτει 19 εστιατόρια, μεταξύ άλλων το πρόσφατα ανανεωμένο Oak Oak. Μπαρ για διαφορετικές ώρες της ημέρας και άλλες επιλογές χαλάρωσης, spa, κέντρο ευεξίας, γυμναστήριο, πισίνες με θαλασσινό νερό και σαλόνι ομορφιάς, καταστήματα είναι μερικές από τις επιλογές των πελατών του ξενοδοχείου.
Η εμπειρία Bora Bora καλύπτει έκταση 54.600 τ.μ. και περιλαμβάνει τρία ξεχωριστά παραθαλάσσια τμήματα, μία αμμώδη παραλία, μία τροπική λίμνη με καταρράκτες και φοίνικες και έναν υδάτινο διάδρομο στο μήκος τριών γηπέδων ποδοσφαίρου για κανό και σανίδα κωπηλασίας.
Τα εγκαίνια του υπερπολυτελούς θέρετρου, που είναι επένδυση ύψους 1,5 δισ. δολαρίων πραγματοποιήθηκαν στις 24 Οκτωβρίου.
Την πρώτη συναυλία στο Hard Rock Live, στον συναυλιακό χώρο του συγκροτήματος χωρητικότητας 6.500 ατόμων έδωσαν οι «Maroon 5» στις 25 Οκτωβρίου.
Η κιθάρα, σχεδιασμένη από τους αρχιτέκτονες του γραφείου Klai Juba Wald Architecture + Interiors στο Λας Βέγκας, ξεχωρίζει από μίλια μακριά, δημιουργώντας ενθουσιασμό και πλήρη αλλαγή του τοπίου.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
