 |
|
|  Πέμπτη 7/11
Το ΔΝΤ αναθεωρεί επί τα χείρω τις προβλέψεις για την ανάπτυξη στην ευρωζώνη
Reuters,ΑΠΕ-ΜΠΕ
Η οικονομική ανάπτυξη στην ευρωζώνη αναμένεται να επιβραδυνθεί περισσότερο από το αναμενόμενο καθώς η κρίση στον τομέα μεταποίησης του μπλοκ μπορεί να μετακυλισθεί στον τομέα υπηρεσιών λόγω της παρατεταμένης έντασης στο παγκόσμιο εμπόριο, όπως ανακοίνωσε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Το ΔΝΤ ανακοίνωσε ότι η ευρωζώνη θα καταγράψει ρυθμό ανάπτυξης 1,2% φέτος, αναθεωρώντας προς τα κάτω τις προηγούμενες προβλέψεις του Απρίλιου για ανάπτυξη 1,3% στο μπλοκ. Πρόκειται για σημαντική επιβράδυνση σε σχέση με τον περυσινό ρυθμό ανάπτυξης του 1,9%.
Η οικονομία του μπλοκ αναμένεται να αναπτυχθεί κατά 1,4% το 2020 και το 2021, σύμφωνα με το ΔΝΤ, που αναθεωρεί επί τα χείρω την προηγούμενη πρόβλεψη για ανάπτυξη 1,5% και για τα δύο χρόνια.
Η επιβράδυνση οφείλεται κυρίως στην αναιμική ανάπτυξη στη Γερμανία, τη μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης, και τη στασιμότητα στην Ιταλία, την τρίτη μεγαλύτερη οικονομία, ανέφερε το ΔΝΤ, αναθεωρώντας πτωτικά τις προηγούμενες προβλέψεις του και για τις δύο χώρες.
Η Γερμανία αναμένεται τώρα να αναπτυχθεί με ρυθμό μόνο 0,5% φέτος, σε σχέση με 0,8% που ήταν η πρόβλεψη του ΔΝΤ τον Απρίλιο. Ο ρυθμός αυτός θα είναι το ένα τρίτο της ανάπτυξης του 2018.
Το ΔΝΤ αναθεώρησε επίσης πτωτικά την πρόβλεψή του για την ανάπτυξη της Γαλλίας, της δεύτερης μεγαλύτερης οικονομίας του μπλοκ, παρά τις καλύτερες των αναμενόμενων εκτιμήσεις για το τρίτο τρίμηνο που ανακοινώθηκαν την προηγούμενη εβδομάδα. Η χώρα αναμένεται τώρα να αναπτυχθεί με ρυθμό 1,2% φέτος, αντί για 1,3% που ήταν η προηγούμενη πρόβλεψη.
Για να αντισταθμιστεί η επιβράδυνση, το ταμείο επανέλαβε την έκκληση για μια «συγχρονισμένη δημοσιονομική απάντηση» από τις κυβερνήσεις της ευρωζώνης, σε ένα ξεκάθαρο μήνυμα προς το Βερολίνο να επενδύσει περισσότερα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
