 |
|
|  Παρασκευή 15/11
1,2 τόνος νοτιοαμερικάνικης κοκαΐνης κατασχέθηκε μέσα σε εμπορευματοκιβώτιο με μπανάνες,στην Ιταλία
AFP,AΠΕ-ΜΠΕ
Ποσότητα κοκαΐνης μεγαλύτερη του ενός τόνου κατασχέθηκε μέσα σε φορτηγό με μπανάνες που έφθασε στο λιμάνι Τζόγια Τάουρο της Καλαβρίας, στη νότια Ιταλία, προερχόμενο από τη νότια Αμερική και είχε προορισμό τη Γερμανία, ανακοίνωσαν οι αστυνομικοί και η οικονομική αστυνομία.
Η ποσότητα αυτή -- 1,2 τόνος συνολικά -- θα μπορούσε να αποφέρει έσοδα τουλάχιστον 250 εκατομμυρίων ευρώ, υπογράμμισε η οικονομική αστυνομία.
Η υπουργός Εσωτερικών και πρώην νομάρχης Λουτσιάνα Λαμοργκέσε εξέφρασε τα συγχαρητήριά της στην περιφερειακή διεύθυνση καταπολέμησης της μαφίας, στους αστυνομικούς στο Ρήγιο της Καλαβρίας και στους τοπικούς πράκτορες της οικονομικής αστυνομίας για "μια από τις μεγαλύτερες κατασχέσεις κοκαΐνης που έχουν γίνει επί του εθνικού εδάφους".
Η επιχείρηση πραγματοποιήθηκε με τη στενή συνεργασία μεταξύ των αστυνομικών και της υπηρεσίας τελωνείων του Τζόγια Τάουρο, του μεγαλύτερου λιμανιού εμπορευματοκιβωτίων της Ιταλίας (και το 10ο στην Ευρώπη), και στην οποία μετείχε η Europol, η αστυνομία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Τα ναρκωτικά ήταν κρυμμένα σε 144 κιβώτια με μπανάνες στο εσωτερικό ενός εμπορευματοκιβωτίου με ψυκτικό μηχανισμό.
Η κατάσχεση είναι το αποτέλεσμα μιας "σε βάθος έρευνας της οικονομικής αστυνομίας και των τελωνειακών υπηρεσιών στο σύνολο του φορτηγού από το οποίο επιλέχθηκε περιορισμένος αριθμός κιβωτίων", σύμφωνα με την ανακοίνωση. Τα ναρκωτικά εντοπίστηκαν με τη βοήθεια ραδιογραφικού εξοπλισμού.
Στην ανακοίνωσή τους οι αστυνομικοί υπογράμμισαν ότι η κατάσχεση αυτή επιβεβαιώνει τον "κεντρικό ρόλο του κάμπου και του λιμανιού του Τζόγια Τάουρο ως προνομιακού κόμβου διαμετακόμισης για τις μεγάλες διακινήσεις κοκαΐνης" που ελέγχονται από την Ντρανγκέτα, τη μαφία της Καλαβρίας.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
