|
| Δευτέρα 18/11
Ομογένεια-Αυστραλία
Bραβευτηκαν oι Ομογενείς,που επιλέχθηκαν ως οι κορυφαίοι Έλληνες της Αυστραλίας για το 2019
neoskosmos.com
Τους κορυφαίους Έλληνες της Αυστραλίας για το 2019 (κατά την κρίση της αρμόδιας επιτροπής) τίμησε και φέτος το το Ελληνοαυστραλιανό Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο HACCI (Hellenic Australian Chamber of Commerce and Industry) κατά τη διάρκεια της ετήσιας χοροεσπερίδας του που φέτος δόθηκε στο Plaza Ballroom.
Ήταν μια άψογη εκδήλωση όπου είχε προσεχθεί και η παραμικρή λεπτομέρεια αλλά αυτό που εντυπωσίασε ακόμη περισσότερο ήταν οι ίδιοι οι τιμηθέντες ομογενείς που πραγματικά, ο καθένας στον τομέα του, ξεχωρίζει και τιμά το ελληνικό όνομα.
Τελετάρχης ήταν η γνωστή και καταξιωμένη ηθοποιός Μαίρη Κούστα.
ΟΙ ΝΙΚΗΤΕΣ ΤΩΝ ΦΕΤΙΝΩΝ ΒΡΑΒΕΙΩΝ
* HACCI Community Service Award presented by Pronia (Βραβείο για Υπηρεσίες προς την Ευρύτερη Κοινότητα) – Maria Strintzos Η Μαρία Στρίντζου εδώ και τρεις δεκαετίες παρέχει ανθρωπιστικές υπηρεσίες στους δοκιμαζόμενους λαούς χωρών της Αφρικής.
Εκτός των άλλων από ενέργειες της κάθε χρόνο συγκεντρώνονται περίπου 50 εκατομμύρια δολάρια για την περιοχή Tigray της Αιθιοπίας.
* The Spiros Stamoulis Lifetime Achievement Award (Βραβείο “Σπύρος Σταμούλης” για την Συνολική Προσφορά) – George Pappas AO. Γεννημένος στη Ρόδο ο Γιώργος Πάππας έχει μια εντυπωσιακή πορεία τόσο στον τομέα των σπουδών όσο και στις επιχειρήσεις, στην Αυστραλία και το εξωτερικό. Είναι επίσης ο πρώτος γεννημένος Έλληνας που υπηρέτησε ως πρύτανης σε αυστραλιανό πανεπιστήμιο και συγκεκριμένα στο Victoria University.
* HACCI Woman of Influence Award presented by Moore Stephens (Βραβείο σε Γυναίκα Επιχειρηματία) – Freda Miriklis H Φρίντα Μυρικλή είναι γνωστή και καταξιωμένη διεθνώς για την προώθηση της ισότητας των φύλων στον ΟΗΕ, κυβερνήσεις και μεγάλες εταιρίες.
*Bank of Sydney Business Excellence Awards (Βραβείο Επιχειρηματικής Αριστείας) – Maria Mavrikos. Η Μαρία Μαυρίκου ήταν μόλις 40 ημερών όταν έγινε η τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Η ίδια πέρασε δια πυρός και σιδήρου (στην κυριολεξία) και σήμερα διευθύνει με επιτυχία την εταιρία Structural Challenge.
* HACCI Professional Excellence Award presented by Salary Masters (Βραβείο Επαγγελματικής Αριστείας) – Peter Konidaris. Ο Π. Κονιδάρης συμβουλεύει επιχειρήσεις και κυβερνήσεις σε θέματα υποδομών αλλά και φορολογικών μεταρρυθμίσεων. Ο ίδιος πιστεύει ότι ο επιχειρηματικός κόσμος έχει υποχρεώσει να είναι πρωτοπόρος και στην παροχή υπηρεσιών προς τους μη προνομιούχους της κοινωνίας μας.
*The Christos Saristavros Young Achievers Award (Βραβείο “Χρήστος Σαρησταύρου” για Νέους Επιχειρηματίες) – Jim Giamarelos. Ο Δημήτρης Γιαμαρέλος από πολύ μικρός εργαζόταν. Αν και νέος έκανε πολλές δουλειές ως τώρα, σπούδασε και σήμερα έχει την δική του εταιρία που σχεδιάζει σπίτια η οποία διακρίνεται για τα πρωτοποριακά της σχέδια.
*HACCI Sporting Excellence Award presented by Heidelberg United FC (Bραβείο Αριστείας για διάκριση στον Αθλητικό Χώρο) – Elias Donoudis. Αυτό το βραβείο δόθηκε στον δικό μας Ηλία Ντωνούδη, που εδώ και πολλές δεκαετίες (κυρίως μέσω του «Νέου Κόσμου») υπηρετεί την αθλητική δημοσιογραφία με συνέπεια, ευθύνη, πάθος και μεράκι και έχει πάρει συνεντεύξεις από θρύλους του παγκοσμίου ποδοσφαίρου (Πελέ, Πούσκας, Μπεκενμπάουερ κ.ά.)
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|